Category: Κείμενα

Στις 31 Ιανουαρίου 2011 και αφού πραγματοποιήθηκε ληστεία, μετά τη λήξη δημοπρασίας του Ο.Δ.Δ.Υ. (οργανισμός διαχείρισης δημόσιου υλικού) στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης, ο αναρχικός Ράμι Συριανός περικυκλώνεται και συλλαμβάνεται από περιπολία της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. Του προσάπτονται οι κατηγορίες της ληστείας, της αρπαγής, της κλοπής και της παράνομης οπλοφορίας και οπλοκατοχής. Για την ίδια υπόθεση παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα και ο σύντροφος Κλεομένης Σαββανίδης. ο οποίος συνελήφθη έξω από το σπίτι του κάποια ώρα μετά. Ο Ράμι Συριανός αναλαμβάνει την ευθύνη για την διάπραξη της ληστείας, δηλώνοντας πως είναι αναρχικός και προέβηκε στην ληστεία του Ο.Δ.Δ.Υ. στα πλαίσια της άρνησης εργασίας, καθώς επίσης πως ο συγκατηγορούμενος του δεν έχει απολύτως καμία σχέση με αυτή. Στη συνέχεια ο Κλεομένης αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, ενώ ο Ράμι οδηγείται στις φυλακές Ιωαννίνων και η δίκη ορίζεται αρχικά για τις 5 Δεκέμβρη 2011 στη Θεσσαλονίκη.

Στις 11/11/2011, γίνεται μεταγωγή του συντρόφου στις φυλακές Διαβατών, ενόψει της δίκης. Εκεί του ζητείται να υποστεί τη διαδικασία του σωματικού ελέγχου κάτι που ο σύντροφος αρνείται. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διαταχθεί πειθαρχικό και να του επιβληθεί η ποινή των 10 ημερών στην απομόνωση και πειθαρχική μεταγωγή. Έτσι στις 18/11/2011 μετήχθη εσπευσμένα στις φυλακές Νιγρίτας-Σερρών,όπου και του ζητήθηκε για ακόμη μια φορά να βγάλει τα εσώρουχα του, κάτι που ο σύντροφος αρνήθηκε. Για αυτή του την άρνηση, του επιβάλλεται τελικά εκ νέου πειθαρχική ποινή απομόνωσης 10 ημερών, ενώ διατάσσεται να διεξαχθεί η ‘’έρευνα’’ με τη βία. Στις 6/12/11 και εφόσον το δικαστήριο των συντρόφων αναβλήθηκε για τις 18/01/12, ο Ράμι μεταφέρθηκε ξανά στις φυλακές της Νιγρίτας Σερρών όπου πέρασε εκ νέου από πειθαρχικό, λόγω της άρνησης του για ακόμη μία φορά στον “ενδοσωματικό έλεγχο”, και του επιβλήθηκε ξανά η ποινή των 10 ημερών στην απομόνωση. Η δίκη αναβάλλεται ξανά για τις 26 Μαρτίου του 2012 αυτή τη φορά και εκ νέου για τις 21 Μάη του 2012. Μετά από την τελευταία αναβολή του δικαστηρίου του, για το οποίο μετήχθη αυθημερόν στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης και αυθημερόν επέστρεψε στις φυλακές Νιγρίτας, αρνήθηκε για ακόμη μία φορά την εξευτελιστική διαδικασία του σωματικού ελέγχου, με αποτέλεσμα να του επιβληθεί η ποινή της πειθαρχικής μεταγωγής. Αντ’ αυτού ο σύντροφος βρίσκεται απομονωμένος σε ένα από τα “κελιά νεοεισερχομένων”, που δε διαφέρουν σε τίποτα από την “απομόνωση”. Ενώ λοιπόν η μέγιστη πειθαρχική ποινή που προβλέπεται για έναν κρατούμενο δεν μπορεί να ξεπερνά τις 10 μέρες στην απομόνωση, ο σύντροφος παραμένει για περισσότερο από ενάμιση μήνα, αναμένοντας την μεταγωγή που του έχει επιβληθεί.

Διεκδικώντας την έξοδο του από την απομόνωση και τη μεταγωγή του από τη συγκεκριμένη φυλακή ο σύντροφος ξεκινάει στις 8/5/2012 αποχή συσσιτίου, ενώ μια εβδομάδα μετά προχωράει σε απεργία πείνας με τις ίδιες απαιτήσεις. Παρά το γεγονός ότι η υγεία του είχε ήδη επηρεαστεί σημαντικά από τις πρώτες κιόλας μέρες τις απεργίας, ο σύντροφος δεν εισήχθη στο νοσοκομείο και αντ’ αυτού μεταφέρθηκε στις 21 Μάη ενώπιον των δικαστών σιδηροδέσμιος με τη γνωστή θεαματική ιεροτελεστία των ΕΚΑΜ, όπου και έκανε ξεκάθαρο στους δικαστές ότι δεν προτίθεται να παραστεί στη δίκη ενόσω συνεχίζει να βρίσκεται σε καθεστώς απομόνωσης και κατά συνέπεια, σε απεργία πείνας, θέση με την οποία συντάχθηκε και ο 2ος κατηγορούμενος. Οι δικαστές έδωσαν αναβολή μιας εβδομάδας, ορίζοντας τη δίκη για τη Δευτέρα 28η Μάη. Ακολούθως, ο σύντροφος μετήχθη στις φυλακές Λάρισας και εισήλθε στη Β’ Πτέρυγα χωρίς περαιτέρω ευτράπελα, σταματώντας τη νικηφόρα απεργία πείνας.

Το δικαστήριο των συντρόφων Ράμι Συριανού και Κλεομένη Σαββανίδη, πραγματοποιήθηκε τελικά στις 28 Μάη 2012, με την παρουσία αρκετών αλληλέγγυων μέσα και έξω από την αίθουσα και ισχυρή παρουσία κάθε λογής μπάτσων. Από τις καταθέσεις τόσο των κατηγορούμενων όσο και του συνόλου των μαρτύρων υπεράσπισης προσδόθηκαν έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά στη δίκη, είτε σε σχέση με τη ληστεία είτε σε σχέση με την κατασκευή πολιτικών διώξεων. Μάλιστα μετά την πολιτική δήλωση του Ράμι Συριανού επικράτησε ένταση, αφού η έδρα αντέδρασε έντονα στα χειροκροτήματα του ακροατηρίου, ζητώντας να εκκενωθεί η αίθουσα, πράγμα το οποίο τελικά δεν έγινε. Το τελικό αποτέλεσμα της δίκης ήταν να κριθεί αθώος για όλες τις κατηγορίες  ο σύντροφος Σαββανίδης Κλεομένης, ενώ η ποινή που επιβλήθηκε στο σύντροφο Ράμι Συριανό είναι 8 χρόνια και 8 μήνες. Αναλυτικά 8 χρόνια για την κατηγορία της ληστείας και 8 μήνες κατά συγχώνευση για τις υπόλοιπες κατηγορίες καθώς η κατηγορία της αρπαγής από κακούργημα μετετράπη σε πλημμέλημα με την κατηγορία της παράνομης κατακράτησης. Ο σύντροφος μετήχθη αιφνιδίως από τις φυλακές Λάρισας στις φυλακές Δομοκού και αναμένει την εκδίκαση της έφεσης.

Τον Οκτώβριο του 2013 πήρε την πρώτη του άδεια.

Γράμμα του Ράμι Συριανού σχετικά με την υπόθεσή του

Ανοιχτή επιστολή του συντρόφου Ράμι Συριανού, 5/6/11

Συνοπτικό ιστορικό μιας ξενάγησης με όλα τα έξοδα πληρωμένα… 28/11/2011

Πολιτική δήλωση του αναρχικού Ράμι Συριανού για τη δίκη του

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στη φυλακή Τρικάλων

Επιστολή κρατουμένων απ’ τις ελληνικές φυλακές

Κείμενο των Τάσου Θεοφίλου και Ράμι Συριανού για την αντιφασιστική πορεία

Κείμενο των Θεοφίλου Τάσου και Συριανού Ραμί με αφορμή τη συζήτηση γύρω από το Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών

Ανακοίνωση έναρξης απεργίας πείνας του Ράμι Συριανού ως αλληλεγγύη στον Σπύρο Στρατούλη

Προσωρινή δήλωση του Εργιόν Μουσταφά, Ράμι Συριανού και Μιχάλη Ραμαδάνογλου, για την παύση της απεργίας πείνας

Η παρέμβαση του Ράμι Συριανού στην εκδήλωση στην ΑΣΟΕΕ ενάντια στις ειδικές συνθήκες

Στις 04/12 στο πλαίσιο του «κυνηγιού μαγισσών» πραγματοποιήθηκε μια χολιγουντιανή παραγωγή με παραγωγούς την (αντι-) τρομοκρατική υπηρεσία, τα ΜΜΕ και πρωταγωνιστές 5 συντρόφους αναρχικούς και εμένα. Μια κινηματογραφική παράσταση, όπου τα σπίτια μεταμορφώνονται σε “γιάφκες”, τα βιβλία σε “παράνομο έντυπο υλικό”, οι φιλικές και συντροφικές σχέσεις σε σύσταση “τρομοκρατικής οργάνωσης”, οι αγωνιστές σε “αιμοδιψή τέρατα”. Και βέβαια η συνταγή που ακολουθείται είναι απλή. Δε χρειάζεται να υπάρχουν πραγματικά στοιχεία για να φιλοξενηθεί κάποιος σε ένα «υπέροχο δημοκρατικό» κελί. Καθένας αναρχικός-αγωνιστής που έχει σχέση φιλική, συντροφική, συγγενική ή που έχει κάνει επίσκεψη σε σπίτι υποτιθέμενου “τρομοκράτη” είναι και αυτός ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου και εάν. Παρεμπιπτόντως, δε δίστασαν καθόλου να φτάσουν στο σημείο να κατασκευάσουν ψεύτικες σχέσεις και επαφές. Αναφέρομαι στη σύλληψη και προφυλάκιση του συντρόφου αναρχικού Χρήστου Πολίτη.

Πιο αναλυτικά το χρονικό της σύλληψης μου ως την προφυλάκιση μου

Αρχικά στις 20.00 Σάββατο 04/12 οδηγούμαι στο Α.Τ. Σητείας με το πρόσχημα της εξακρίβωσης στοιχείων. Μετά από 2 ώρες με ενημερώνουν ότι έχουν φτάσει συνάδελφοι τους από την Αθήνα και μου ζητάνε να τους δώσω δείγμα DNA, πράγμα το οποίο αρνούμαι. Ύστερα από κάποια ώρα συνοδεία 18 αστυνομικών με οδηγούνε στο σπίτι όπου διέμενα γαι να μαζέψουνε στοιχεία (γόπες από τσιγάρα, καλαμάκια, άδειο μπουκάλι μπύρας, βιβλία, έντυπο υλικό, τετράδια, κινητά τηλέφωνα κ.α) Όλο αυτό το διάστημα ζητούσα να μάθω αν κατηγορούμαι για κάτι και να επικοινωνήσω με δικηγόρο. Η απάντηση που έπαιρνα συνεχώς ήταν «θα γίνει και αυτό, θα σου πούμε σε λίγο». Αφού έχει τελειώσει η έρευνα σπίτι μου οδηγούμαι και πάλι στο Α.Τ.Σητείας, όπου εκεί μου ανακοινώνουν ότι υπάρχει ένταλμα σύλληψης εις βάρος μου χωρίς να μου πούνε για το τι κατηγορούμαι και από εκεί με μεταφέρουν πλέον με χειροπέδες στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στο 12ο όροφο της Αντιτρομοκρατικής στις 09.00 Κυριακή 05/12. Εκεί πέρα με κρατάνε όμηρο δεμένο πισθάγκωνα όρθιο να κοιτάζω τη γωνία ενός τοίχου για 5-6 ώρες. Κάποια στιγμή με πάνε σε ένα άλλο δωμάτιο για τη λήψη δαχτυλικών αποτυπωμάτων, όπου αρνούμαι να δώσω. Πίσω και πάλι στο γραφείο όπου ήμουν αυτή τη φορά παρουσία 2 ανδρών χωρίς κουκούλες για να κάνουμε «φιλική κουβέντα». Με ρώταγαν διάφορα αόριστα πράγματα, για το παρελθόν μου, για άτομα γνωστά και άγνωστα σε μένα. Η απάντηση μου ήταν ότι δεν επιθυμώ να συνομιλήσω μαζί τους και ότι επιθυμώ δικηγόρο. Μετά από 1 ώρα εμφανίζεται ένας άντρας τον οποίο οι υπόλοιποι αποκαλούσαν αρχηγό και άρχισε να μου λέει ένα σωρό βλακώδη ψέματα του στυλ «ότι υπάρχουν παντού αποτυπώματα μου σε διάφορα σπίτια και όπλα» τα οποία δε γνώριζα την ύπαρξη τους και «πως καλό θα ήταν να μιλήσω, μιας και οι σύντροφοι μου έχουν ομολογήσει για τη συμμετοχή μου στην οργάνωση» και διάφορες άλλες αρλούμπες. Φυσικά η απάντηση μου ήταν «Λέγε ότι θες, δεν έχω να πω κάτι σε εσένα». Έπειτα οδηγούμαι σε κοντινό γραφείο όπου από κει συντάξανε ένα καραγκιοζόχαρτο με βαρύτατες κατασκευασμένες κατηγορίες κι από εκεί πήρα το δρόμο για τα δικαστήρια.

Έχοντας λάβει 2 2μερες αναβολές απολογίας μιας και η δικογραφία περιήλθε τελευταία στιγμή στα χέρια μου, έφτασε η στιγμή να γνωρίσω τους διεκπεραιωτικούς ρόλους της ανακρίτριας και της εισαγγελέα όπου το τι αρνούμαι ή το τι λέω «από το ένα αφτί μπαίνει κι από το άλλο βγαίνει» μιας και οι μεθοδεύσεις των μπάτσων (5 τηλεφωνικές συνομιλίες και 3 ραντεβού με φίλους) σε συνδυασμό με τον τηλεκανιβαλισμό των ΜΜΕ ήταν αρκετά για να προφυλακιστώ στις φυλακές Τρικάλων.

Το γεγονός αυτό βέβαια ούτε πρωτοεμφανιζόμενο είναι ούτε έκπληξη μου προκαλεί. Είναι καθιερωμένη η τακτική της εξουσίας με σύμμαχο τα ΜΜΕ να συκοφαντεί, να διαστρεβλώνει, να εκδικείται και να ποινικοποιεί τους κοινωνικούς αγώνες, τις συντροφικές και φιλικές σχέσεις των αγωνιστών αλλά και το ευρύτερο ανατρεπτικό κίνημα των αναρχικών στο οποίο συμμετέχω. Πόσο μάλλον σε καιρούς όπως οι σημερινοί! Όπου η κυβέρνηση, το κράτος, το κεφάλαιο, τα ΜΜΕ, όλοι οι μηχανισμοί χειραγώγησης, επιβολής και καταστολής αγωνιούν μανιωδώς να εξασφαλίσουν την κοινωνική ειρήνη και συνοχή απέναντι στην προοπτική μιας μαζικής κοινωνικής εξέγερσης ή επανάστασης, σε περίοδο σαν τη σημερινή όπου πραγματοποιείται η μεγαλύτερη ληστεία-μεταφορά κοινωνικού πλούτου από τη βάση προς την κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας με το πρόσχημα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και τους όρους του μνημονίου που έχουν επιβάλει οι παγκόσμιοι τοκογλύφοι ΔΝΤ, ΕΚΤ.

Σε μια περίοδο που η ληστρική κυβέρνηση μεθοδεύει καθημερινά τη λεηλασία των εισοδημάτων των εργαζομένων, την κατάργηση ή απαξίωση των εργασιακών και ασφαλιστικών κετκημένων που είχαν κερδηθεί με αιματηρούς αγώνες στο παρελθόν κατ΄εντολή πάντα των ξένων και εγχώριων δυνάμεων του κεφαλαίου σε Ελλάδα και Ε.Ε. και συγχρόνως νομιμοποιεί την καταστολή της βίας κατά των διαδηλωτών, των συλλήψεων και των προφυλακίσεων, την τηλεοπτική εκστρατεία της στοχοποίησης και της διαπόμπευσης αγωνιστών που δεν έμαθαν να σκύβουν το κεφάλι και που τηρούν επιθετική στάση απέναντι στο σύστημα.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ, ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

Δημήτρης Μιχαήλ
Φυλακές Τρικάλων

14/1/2011

(δημοσιευμένο στις 24/01/2011 στο athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1251314)

Δηλώνουμε ξεκάθαρα και προς πάσα κατεύθυνση πως κανείς εκ των τριών συγκατηγορουμένων μας δεν έχει σχέση με τις κατηγορίες που του αποδίδονται.

Η δίωξη του αναρχικού Χρήστου Πολίτη πραγματοποιήθηκε ξεκάθαρα για πολιτικούς λόγους,καθώτι είχε επιχειρηθεί ανεπιτυχώς από τις διωκτικές αρχές, λίγες μέρες πριν από την συλληψή του, να καταδικαστεί για την υπόθεση του εμπρησμού στο Εφετείο Αθηνών.

Ξεκαθαρίζουμε πως αυτός ο άνθρωπος δεν είχε ποτέ καμία σχέση ή επαφή μαζί μας και διώκεται με το φαιδρό στοιχείο της δήθεν παροχής μέτρων αντιπαρακολούθησης σ’έναν από εμάς, μόνο και μόνο επειδή έτυχε να κινείται σε παράλληλους δρόμους του Πειραιά.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς το πρόσωπό του και απαιτούμε να πάψει οποιαδήποτε δίωξη εναντίον του και να αποφυλακιστεί άμεσα.

Εν συνεχεία, όσον αφορά τους άλλους δύο συγκατηγορουμένους μας, Στέλλα Αντωνίου και Δημήτρη Μιχαήλ, ξεκαθαρίζουμε πως διώκονται βάσει της προσωπικής και φιλικής τους γνωριμίας μαζί μας.

Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά όπου ποινικοποιούνται και μετατρέπονται σε κατηγορίες οι φιλικές σχέσεις ατόμων που ανήκουν στον αναρχικό χώρο, ενώ προφανώς προφυλακίστηκαν και αυτοί εκδικητικά από το κράτος.

Έχουν κι αυτοί την αμέριστη αλληλεγγύη,την φιλία και αγάπη μας, και απαιτούμε εξίσου την αποφυλάκισή τους.

Μητρούσιας Αλέξανδρος
Σακκάς Κώστας
Καραγιαννίδης Γιώργος

(δημοσιευμένο στις 19/01/2011 στο athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1249919)

Στις 13 /10/10 έπειτα από την σύλληψη  του αναρχικού Γιάννη Σκουλούδη για εμπρησμό σε όχημα της ΔΕΗ στην Θεσσαλονίκη εκδίδονται εντάλματα σύλληψης για τους  Δημτσιάδη Δ. ,Τσιλιανίδη Μ. ,Φεσσά Δ. ,Τζίφκα Σ. Οι 4 σύντροφοι επιλέγουν τον δρόμο της «φυγής» όπως αναφέρουν και σε γράμμα τους.(http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1223679). Μετά από 3 μήνες και συγκεκριμένα στις 13/01/11 έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής συλλαμβάνονται στην περιοχή του Βύρωνα στην Αθήνα. Τις επόμενες ώρες (και μέρες) οι μπάτσοι και τα κανάλια μιλάνε για συλλήψεις μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, δημοσιεύουν φωτογραφίες κλπ Την ίδια μέρα εισβάλουν σε  9 σπίτια συγγενών και συντρόφων τους στην Θεσσαλονίκη ενώ τελικά μία από τις κατηγορίες που τους προσάπτουν είναι και αυτή της «από κοινού συγκρότηση και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση» (απροσδιορίστου ονόματος). Την επομένη συλλαμβάνουν έξω από το σπίτι της την αναρχική Φαίη Μέγιερ σχετίζοντάς την με την υπόθεση.. Στις 15/01 περνάνε από ανακριτή για την πρώτη υπόθεση στην Θεσσαλονίκη όπου δεν απολογούνται, δηλώνοντας μόνο ότι «είναι αναρχικοί επαναστάτες» και κρίνονται προφυλακιστέοι. Ενώ στις 17/01 περνάνε από ανακριτή στην Αθήνα όπου αρνούνται και πάλι να απολογηθούν . Ένας εκ των τεσσάρων δηλώνει επίσης ότι η Φαίη Μέγιερ δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση. Τελικώς οι Τσιλιανίδης  Μπάμπης, Δημτσιάδης Δημήτρης και Φεσσάς Δημήτρης προφυλακίζονται στις Φυλακές Κορυδαλλού εν αντιθέσει με τον Τζίφκα Σωκράτη όπου προφυλακίζεται στις Φυλακές Ανηλίκων Αυλώνα. Τον Μάρτιο του 2011 αποφυλακίζεται η Φαίη Μάγιερ, μετά την ανάδειξη της γελοιότητας των κατηγοριών που της είχαν προσάψει οι διωκτικές αρχές. Στις 16 Νοέμβρη 2011 ο Μπάμπης Τσιλιανίδης καλείτε να απολογηθεί και για μια υπόθεση ένοπλης ληστείας που πραγματοποιήθηκε στο οικονομικό τμήμα του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ τον Ιούλιο του 2010. Οι κατηγορίες της “ληστείας από κοινού, απλής συνέργειας σε ληστεία από κοινού και παράνομης οπλοκατοχής” του αποδόθηκαν με την, κατά τους ισχυρισμούς τον μπάτσων, ταυτοποίηση γενετικού υλικού του Μπάμπη με γενετικό υλικό που βρέθηκε κοντά στο χώρο που έγινε η ληστεία. Ο Μπάμπης αρνείται να συμμετάσχει στις διαδικασίες της ανάκρισης επιλέγοντας να μην συνδιαλλαγεί με τις δικαστικές αρχές σε κανένα επίπεδο και προφυλακίζεται εκ νέου. Στις 22 Μαρτίου 2012 ξεκινάει η δίκη των Σ.Τζίφκα, Μ.Τσιλιανίδη, Δ.Δημτσιάδη, Δ. Φεσσά, Γ.Σκουλούδη για τον εμπρησμό οχημάτος της ΔΕΗ. Στη δίκη, από την πρώτη μέρα δεν παρευρέθηκαν, αρνούμενοι την διαδικασία της απολογίας, οι Σωκράτης Τζίφκας, Σκουλούδης Γιάννης, Τσιλιανίδης Μπάμπης και Δημτσιάδης Δημήτρης. Η δίκη, μετά από ολιγοήμερη διακοπή, συνεχίζει στις 26 Μαρτίου . Τελικά, η απόφαση του δικαστηρίου είναι: Γ. Σκουλούδης 5 χρόνια και 5 μήνες φυλάκιση, Τσιλιανίδης, Δημτσιάδης 2 χρόνια και 10 μήνες φυλάκιση (ανασταλτικού χαρακτήρα), Φεσσάς, Τζίφκας 2 χρόνια και 5 μήνες (ανασταλτικού χαρακτήρα). Ο Γ. Σκουλούδης, έχοντας εκτίσει τα 2/5 της ποινής του αποφυλακίζεται στις 23/6/2012 Οι άλλοι 4  σύντροφοι, αν και τους επιβλήθηκε ποινή ανασταλτικού χαρακτήρα, συνεχίζουν να βρίσκονται προφυλακισμένοι στις Φυλακές Κορυδαλλού και Διαβατών λόγω των άλλων υποθέσεων που εκκρεμούν εις βάρος τους. Η δίκη του Μπάμπη Τσιλιανίδη για την υπόθεση ένοπλης ληστείας που πραγματοποιήθηκε στο οικονομικό τμήμα του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ τον Ιούλιο του 2010 ορίστηκε τελικά για τις 18 Ιούλη 2012, στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Κείμενο των Τσιλιανίδη,Φεσσά,Τζίφκα,Δημτσιάδη

Γράμμα της Φαίης Μέγιερ από τη φυλακή

Επιστολή κρατουμένων απ’ τις ελληνικές φυλακές