Εκδηλωση και συζητηση σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί εντός των τοιχών. Θα γίνουν παρεμβάσεις από φυλακισμένους συντρόφους. Τρίτη 23/4 στο Άνευ Αρχών στις 17:30 (αυστηρώς) ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ/ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Month: Απριλίου 2013
Η Απόδραση των 11, ο κύριος Ρουπακιώτης κι η επιστροφή των φυλακών στην δεκαετία του ’90, 2/04/2013
Νέα μέτρα αναγγέλλει ο κύριος Ρουπακιώτης με αφορμή την επιτυχημένη μαζική απόδραση από τις φυλακές Τρικάλων. Προφανώς του φαίνεται ακατανόητο να υπάρχουν άνθρωποι που διεκδικούν την ελευθερία τους χωρίς δικονομικά παζαρέματα. Έτσι δε θα αρκεστεί στα ναζιστικού τύπου αντίποινα και στη λογική της συλλογικής ευθύνης που εφάρμοσε διατάσσοντας εφόδους των ΕΚΑΜ σε πολλές φυλακές της χώρας. Έφοδοι κατά τις οποίες τα ΕΚΑΜ προκάλεσαν φθορές στα κελιά και τα προσωπικά αντικείμενα των κρατουμένων, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις βιαιοπράγησαν ως τραμπούκοι β’ διαλογής.
Νέα μέτρα διατυμπανίζει ο κ. Ρουπακιώτης, με τη νοσηρή αφέλεια που μόνο ένας κύριος Δένδιας θα μπορούσε να μιμηθεί. Παραχωρεί ένα σημαντικό κομμάτι του ελέγχου των κρατουμένων σε δυνάμεις της αστυνομίας ενώ αναγγέλλει και ίδρυση πειθαρχικής φυλακής υπερ-υψίστης ασφαλείας! Επαναφέρει λοιπόν δύο μέτρα για την κατάργηση των οποίων οι κρατούμενοι τη δεκαετία του ’90 είχαν δώσει αιματηρούς αγώνες. Αγώνες τους οποίους ο κ. Ρουπακιώτης, με την ιδιότητα του δικηγόρου τότε και όχι της τροικανής μαριονέττας, έβρισκε δίκαιους.
Φυσικά δεν εκπλήσσει ότι το δόγμα νόμος και τάξη εφαρμόζεται και στις φυλακές. Δεν εκπλήσσει γιατί αυτό είναι το φυσικό του πεδίο και οι κρατούμενοι το κατεξοχήν υποκείμενό του. Όμως πρέπει να είναι κανείς, όχι απλά ανίκανος για υπουργός αλλά εντελώς ηλίθιος για να μην καταλαβαίνει ότι αυτά τα μέτρα θα σημάνουν όχι το τέλος των αποδράσεων αλλά το τέλος των αναίμακτων αποδράσεων.
Με λίγα λόγια, την ούτως ή άλλως δύσκολη και απογυμνωμένη από σχεδόν κάθε δικαίωμα ζωή του κρατουμένου, θα έρθει να επιβαρύνει η κατά βούληση είσοδος και έρευνα της αστυνομίας στον προσωπικό του χώρο -το κελί εν προκειμένου- και η αναβίωση από πλευράς της οποιασδήποτε βεντέτας, όπως ένα πρώτο δείγμα γραφής αποκαλύφθηκε στις έρευνες – αντίποινα που έκαναν τα ΕΚΑΜ στις φυλακές Τρικάλων και Κορυδαλλού. Όποιος κρατούμενος αντισταθεί σ’ αυτόν τον εξευτελισμό από εδώ και έπειτα, τον περιμένουν οι πειθαρχικές φυλακές υπερ- υψίστης ασφαλείας όπου θα του στερείται – “περιορίζεται” κατά τις πιο κομψές διαρροές του υπουργείου – η επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Ο κρατούμενος λοιπόν μένει εντελώς ευάλωτος στην κρατική αυθαιρεσία καθώς, αν έχει ένα τρόπο να αντισταθεί σε οποιαδήποτε κατάχρηση εξουσίας, αυτός είναι η μέσω της επικοινωνίας του δημοσιοποίηση της κατάστασής του.
Η διαφθορά στις ελληνικές φυλακές, η διαφθορά της σωφρονιστικής υπηρεσίας μπορεί πράγματι κάποιες φορές να ανοίγει το δρόμο για αποδράσεις. Όμως ας μάθει ο κ. Ρουπακιώτης ότι η διαφθορά στις ελληνικές φυλακές είναι διοικητική επιλογή, είναι βαλβίδα αποσυμπίεσης και όχι αδυναμία. Η σωφρονιστική υπηρεσία την τελευταία δεκαετία για να κρατήσει ένα επίπεδο κοινωνικής ειρήνης στις φυλακές, επέλεξε το καρότο της διαφθοράς απ’ το μαστίγιο της μηδενικής ανοχής, γιατί πολύ καλά γνωρίζει ότι οι φυλακές είναι ένα καζάνι που βράζει…
Είναι ένα καζάνι που βράζει, γιατί ο κ. Ρουπακιώτης και ο κάθε προκάτοχός του, ποτέ δεν ασχολήθηκε με το πώς μπαίνουν τόσες χιλιάδες άνθρωποι στην φυλακή αλλά με το πώς βγήκαν 11 όλοι κι όλοι. Γιατί ποτέ δεν έλεγξε γιατί τόσες χιλιάδες άνθρωποι καταδικάζονται σε αποκρουστικά βαριές ποινές με στοιχεία που δεν στέκουν ούτε σε καφενοδικείο. Ας αφήσει τις πειθαρχικές φυλακές εκεί όπου ανήκουν, στο χρονοντούλαπο δηλαδή της ιστορίας, κι ας ασχοληθεί με το πρόβλημα που πραγματικά άπτεται των αρμοδιοτήτων του. Το πώς δηλαδή αποδίδεται η ποινική δικαιοσύνη στην ελλάδα και το πώς τα δικαστήρια βάζουν τις ποινές “με το μάτι” σαν να βαθμολογούν απλά και μόνο τον όγκο μιας δικογραφίας, οδηγώντας σε υπερπληθυσμό τις φυλακές.
Τέλος, ας επισκεφτεί μια φορά πέρα από τα γραφεία των διευθυντών και των αρχιφυλάκων, μια πτέρυγα κρατουμένων για να δει πως ζουν οι άνθρωποι εκεί για χρόνια ατελείωτα. Κ ι αν παραδεχτεί ότι κ ο ίδιος δεν θα επιχειρούσε να φύγει με κάθε κόστος, ας πάρει ότι μέτρο νομίζει. .
Α. Θεοφίλου
Κρατούμενος φυλακών Δομοκού,
02/04/2013
Γράμμα του Ηλία Καραντουμάν – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
Στις 6/4/2013, στη φυλακή Χαλκίδας οπου είμαι κρατούμενος, με αφορμή την ανευρεση ενός κινητού τηλεφώνου, βρέθηκα υπό καθεστώς έρευνας, περικυκλωμένος στο κελί μου από 18 ! ανθρωποφύλακες - μαλιστα οι μισοί από αυτούς παριστάνανε του ασφαλιτες με σκοπό να με τρομοκρατήσουν παρουσιάζοντας σε μένα το σενάριο πως έχει κινητοποιηθεί ακόμη και η ασφάλεια της Χαλκίδας για τον τυπικό ελεγχό μου !, ενώ ήταν πλήρως αναγνωρίσιμοι απο μένα ως υπάλληλοι της φυλακής,- και εν συνεχεία οδηγήθηκα σε καθεστώς απομόνωσης - και χωρίς αντιστοιχη απόφαση του Συμβουλίου της Φυλακης - μέχρι και τη στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό. Η απόφαση του Συμβουλίου που έκρινε πως τέλεσα πειθαρχικό παράπτωμα, επέβαλέ τη μεταγωγή μου σε άλλη φυλακή παρ΄όλο αυτό όμως, συνεχίζω να βρίσκομαι στο πειθαρχείο της φυλακής και δε μου επιτρέπεται να επιστρέψω στο κελί μου μέχρι τη μεταφορά μου. Σε ενδειξη αλληλεγγύης για τη διακριτική μεταχειρησή μου, συγκελίτης μου που διαμαρτυρήθηκε για την ειδική αυτή συμπεριφορά απεναντί μου, υπέστη και ο ίδιος τις ίδιες πειθαρχικές κυρώσεις και βρίσκεται μαζί μου στο κελί περιορισμού. Ο γνωστός απο παλαιότερες περιπτώσεις βασανιστής - παλιό ρόπαλο - αρχιφύλακας της φυλακής Χαλκίδας εν ονόματι Τάσος Ξύδης, έχει λειτουργήσει καταλυτικά στη συνολική διωξή μου επικαλούμενος την κινηματική δράση μου στη φυλακή, την επικοινωνία μου με τον έξω κόσμο και την επιλογή μου να μην υποτάσσομαι σε κανέναν από δαύτους. Είναι δυστηχώς πραγματικότητα πως η κεντρική επιδιωξή τους, είναι να επιβάλλουν την προσωπική τους εξουσία στο σύνολο των κρατουμένων, φτιάχνοντας τους κανόνες και τους ρόλους του καθενός. Όλα τα παραπάνω τα αναφέρω διότι είναι σημαντικό να περιγράψω ό,τι μου συνέβη, όχι γιατί επιδιώκω την θυματοποιησή μου και να αναδείξω κάποια διαφορετικότητα αλλά γιατί τέτοιου είδους κινήσεις εκτελούνται στο πλαίσιο της νέας ακόμη πιο ακραίας και φασιστικής πολιτικής που έρχεται να επιβληθεί στις φυλακές καθιστώντας τους κρατούμενους και πόσο μάλλον τους αντιστεκόμενους, πειράματα του νεου ολοκληρωτισμού και των αντανακλαστικών της κοινωνίας, προκειμένου να εξαπλώσουν τις τακτικές αυτές και εκτός των τοιχών. Οι εκαμίτες φαινεται πως απολαμβάνουν ήδη την ασυλία, ξετρυπώνουνε σε όλες τις φυλακές και εμφανίζονται ως νέου τύπου σούπερ ανθρωποφύλακες!, βασανίζουν καθημερινα φυλακισμένους και εισέρχονται στα κελιά τους με προσχηματικές δικαιολογίες, παιζοντας και αυτοί το ρόλο τους σαν πιστά σκυλιά των αφεντικών τους, οι ψευδέστατες δικαιολογίες περι αποδράσεων και ανασφάλειας είναι μια ακόμα αφορμή στα βρώμικα σχέδια τους και στην καθολική εξαπλωσή τους. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΓΡΕΜΙΣΜΑ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΛΙΑ Ηλίας Καραντουμάν, κρατούμενος εν αναμονή μεταγωγής Φυλακή Χαλκίδας
Κείμενο του Νίκου Ρωμανού σχετικά με την σύνδεσή του με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς
Στο επόμενο χρονικό διάστημα θα κληθώ από τον σύγχρονο ιεροεξεταστή Μόκκα για να “απολογηθώ” σχετικά με τη συμμετοχή μου στην Επαναστατική Οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Ο λόγος που ξεκαθαρίζω τη θέση μου είναι για δηλώσω τις επιλογές και στάσεις αγώνα στους συντρόφους μου. Οι ποινικές ευθύνες ενός κατηγορητηρίου μ’ αφήνουν αδιάφορο. Όχι από τη θέση ενός οσιομάρτυρα αλλά σαν μια αναρχική επιλογή σύγκρουσης με τους νόμους και τη δικαστική μαφία. Δεν αναγνωρίζω τις διαδικασίες τους, ούτε το δικαίωμα να με κρίνουν υπάνθρωποι, όπως ο Μόκκας, που για μένα δεν έχουν ούτε το δικαίωμα στη ζωή. Όσο μπορώ σκοπεύω να προσβάλλω τις διαδικασίες τους και να αναδείξω, ως αιχμάλωτος πλέον, την επαναστατική αντιπαράθεση που διεξάγεται καθημερινά απέναντι στην εξουσία. Η αδιάλλακτη στάση απέναντι στους δικαστικούς είναι ακόμα μια στιγμή μάχης στην εμπόλεμη συνθήκη που βιώνουμε. Δηλώνω λοιπόν πως δεν υπήρξα μέλος της Επαναστατικής Οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και διατηρώ διαφωνίες σε θέσεις της οργάνωσης. Το γεγονός αυτό δεν αποτέλεσε σοβαρό λόγο για να μην συνδεθώ συντροφικά με τους συντρόφους της ΣΠΦ. Μια σύνδεση που με ώθησε στο να μοιραστώ μαζί τους κοινές σκέψεις, ανησυχίες, εμπειρίες, τεχνογνωσίες. Να μοιραστώ βιώματα για την επίθεση στην κυριαρχία και τους συμμάχους της. Χάραζα και συνεχίζω να χαράζω μια πορεία στα εδάφη που ο αναρχικός αγώνας υψώνει το ανάστημά του και εξαπλώνει την εξεγερσιακή του δυναμική. Σ’ αυτή την αντιφατική αλλά ευχάριστη διαδρομή, η επιλογή της παρουσίας μου σε επαναστατικές υποδομές (και όχι φυσικά τα τεχνικά λάθη που έκανα) δεν αποτελεί “ενοχοποιητικό” στοιχείο αλλά τιμή μου. Η κατασταλτική στρατηγική αρνείται την αυτονομία των αναρχικών ομάδων άμεσης δράσης και βασισμένη σε ένα συγκεντρωτικό μοντέλο χρησιμοποιεί τη ΣΠΦ για να “δικαιολογήσει” τις επιθετικές πρακτικές του ευρύτερου εξεγερσιακού ρεύματος. Μια παρόμοια συνθήκη είχαν βιώσει και αγωνιστές στην Ιταλία με τις διώξεις του εισαγγελέα Marini. Το κυνήγι μαγισσών που είχε εξαπολύσει ο Marini οδήγησε στην καταδίκη αναρχικών σε εξοντωτικές ποινές και σκληρούς περιοριστικούς όρους. Ένα ακόμα παράδειγμα το οποίο αποδεικνύει ότι οι όροι του “διαλόγου” δεν πρέπει να είναι νομικοί αλλά οπλισμένοι. Η στάση μας προσπαθεί να προωθήσει μια αντίληψη που αδιαφορεί για τα νομικίστικα ζητήματα (στο βαθμό του εφικτού πάντα) και στοχοποιεί τη ρίζα αναπαραγωγής όλων αυτών των μεθοδεύσεων, τον κοινό μας εχθρό. Οι εξεγερσιακές πρακτικές πρέπει να εμπλουτιστούν και το επίπεδο βίας να πολλαπλασιαστεί. Στέκομαι αλληλέγγυος με τα φυλακισμένα μέλη της ΣΠΦ και τους υψώνω τη γροθιά μου από τις φυλακές που βρίσκομαι αιχμάλωτος. Δύναμη σύντροφοι. Συντροφικούς χαιρετισμούς σε όλες τις αντάρτικες ομάδες, στους πυρήνες της FAI/IRF και τις εξεγερμένες ατομικότητες ανά τον κόσμο. ΖΗΤΩ Η ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ Υ.Γ 1 Όταν είσαι ανήσυχος, πάρε μια βαθιά ανάσα και κοίτα ψηλά. Στο αστέρι που θα δεις κρύβονται οι ελπίδες μας και πίσω από αυτές το χαμόγελό μας. Προς το παρόν συνέχισε, να αγαπάς, να επιτίθεσαι, να αγωνίζεσαι. Έτσι κι αλλιώς ξέρεις. Οι άνθρωποι που ελπίζουν πεθαίνουν χέρι – χέρι, έτσι πρέπει να γίνει. Στη μέση δεν υπάρχει τίποτα αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Μέχρι τότε βάλε για πυξίδα ζωής το βίωμα. Αργύρη και Φοίβο δύναμη και καλή τύχη. Υ. Γ.2 Τα μόνα ευχάριστα νέα των ημερών η θετική πορεία της υγείας του συντρόφου Π. Αργυρού. Η σκέψη μου σε σένα σύντροφε.