1
Πίσω από τις διαχωριστικές γραμμές που προσπαθεί να επιβάλει η εξουσία μέσω των media, πίσω από τους ψευδείς διαχωρισμούς μεταξύ βίας -μη βίας, νομιμότητας-παρανομίας, αγνού αγώνα -αγώνα για την διατήρηση συντεχνιακών προνομίων, αγνού αγώνα –τρομοκρατίας, αναδεικνύεται η πραγματική τους ενότητα. Μέσω του τρόπου διαχείρισης τους από τα media και του τρόπου αντιμετώπισης τους από την πολιτική -δικαστική -αστυνομική εξουσία , αναδύεται μια βαθιά ενότητα. Η ενότητα της “κοινωνικής απειλής”.
Και ως κοινωνική απειλή, στην σύγχρονη επιστημονική δυστοπία που ζούμε, δεν θεωρούνται οι τράπεζες που έχουν ρημάξει την ανθρωπότητα, που έχουν οδηγήσει στον υποσιτισμό, στην απελπισία και στην αυτοκτονία δισεκατομμύρια ανθρώπους. Που είναι αυτές που κρύβονται πίσω από κάθε κοινωνική πληγή. Κοινωνική απειλή θεωρούνται αυτοί που τολμούν και τις ληστεύουν!
Κοινωνική απειλή, στην δημοσιογραφική οργουελική νεογλώσσα, δεν είναι αυτοί που πετάνε χιλιάδες εργαζόμενους -ανθρώπους και όχι αριθμούς- στο δρόμο ως “πλεονάζων εργατικό δυναμικό”, αλλά αυτό το άχρηστο πλεόνασμα που έχει το θράσος να απεργεί παρότι περισσεύει!
Κοινωνική απειλή, δεν είναι οι εταιρείες εξόρυξης χρυσού που καταστρέφουν τον βιότοπο και κάθε διάσταση της ζωής χιλιάδων ανθρώπων στην Χαλκιδική, αλλά όταν σαράντα αποφασισμένοι αγωνιστές προσπαθούν να αντισταθούν σε αυτήν την προοπτική προσθέτοντας λουδίτικα χαρακτηριστικά στον αγώνα τους.
Κοινωνική απειλή, δεν είναι κατά την νοσηρή λογική τους, η ανάγκη που οδηγεί γυναίκες να νοικιάζουν το σώμα τους για ερωτική χρήση στον κάθε λιγδιάρη που θέλει να γαμήσει χωρίς καπότα .Κοινωνική απειλή, είναι ότι αυτές οι γυναίκες δεν είχαν την “ευαισθησία” να κάνουν ιατρικές εξετάσεις.
Κοινωνική απειλή, δεν είναι οι δεκάδες κάθε μέρα, μαχαιρωμένοι μετανάστες, αλλά το ότι αυτοί μπαίνουν χωρίς άδεια στην χώρα.
Κοινωνικοί απειλή, δεν είναι η σε βαθμό ασφυξίας, εμπορευματοποίηση κάθε γωνιάς της πόλης, αλλά η κατάληψη κτιρίων από αναρχικούς, για αντιεμπορευματική χρήση.
2
Το δόγμα “Νόμος και Τάξη”, συμπυκνώνει την πολιτική ιδεολογία του καθεστώτος που έχει αναλάβει την διαχείριση της κρίσης. Παρά τους τεχνητούς διαχωρισμούς που προσπαθεί να επιβάλει μέσω των media, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αναδεικνύει την ενότητα αυτών που το ίδιο ορίζει ως εκτός “Νόμου και Τάξης”.
Την ενότητα των καταλήψεων, των οροθετικών, των κατηγορούμενων για τρομοκρατία, των απεργών στα Μ.Μ.Μ, των αγροτών που κλείνουν τους δρόμους, των νεολαίων που αντιστέκονται, των μεταναστών που βίαια εγκατέλειψαν το μικροαστικό όνειρο.
Μισό χρόνο πριν (18/08/2012) και στα πλαίσια του δόγματος “Νόμος και Τάξη”, πραγματοποιείται η σύλληψη μου από την αντιτρομοκρατική. Από την υπηρεσία δηλαδή, που όταν δεν ληστεύει προποτζίδικα και δεν επιδίδεται σε αρχαιοκαπηλία, παίζει το παιχνίδι “μάντεψε ποιός”. Χωρίς επιτυχία. Με οδυνηρές συνέπειες. Μια σύλληψη, την εγκυρότητα της οποίας επικύρωσαν οι σύγχρονοι ιεροεξεταστές των media, αναθεματίζοντας την εικόνα μου, καθώς την περιφέρανε από πλάνο σε πλάνο.
Μια σύλληψη, για την πολύκροτη υπόθεση της ληστείας της alpha bank στην Πάρο όπου ένας άνθρωπος έχασε την ζωή του στην προσπάθεια του να εμποδίσει την διαφυγή των ληστών, η οποία πασπαλίστηκε και με την “κατηγορία” της συμμετοχής μου στην ε.ο. Σ.Π.Φ.
Μία σύλληψη με κατηγορίες (ανθρωποκτονία, απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή, ληστεία, συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και κάτι πλημμελήματα), που όχι μόνο αρνούμαι, αλλά επιπλέον επιστρέφω στους διώκτες μου και στα αφεντικά τους ως χαρακτηρισμούς.
Έξι μήνες μετά, σε αναμονή του πρώτου συμβουλίου. Ενός συμβουλίου δικαστών που κάνει εξισώσεις ποινικής λογιστικής για να αποφασίσει αν κάποιος άνθρωπος-και όχι αριθμός- μπορεί να συνεχίσει την ζωή του ή αν πρέπει να παραμείνει για φύλαξη, αποθηκευμένος για ενδεχόμενη μελλοντική χρήση.
Έξι μήνες μετά, ο αγώνας για την χειραφέτηση του προλεταριάτου από την εξουσία του κεφαλαίου, ο αγώνας ενάντια στις φυλακές και την κοινωνική οργάνωση που τις παράγει, ενάντια στο δόγμα “Νόμος και Τάξη” συνεχίζεται…
Α. Θεοφίλου
Ε1 Πτέρυγα
Φυλακές Δομοκού
Φλεβάρης 2013