Γράμμα του Gustavo Quiroga από τα κρατητήρια του μεταγωγών στα Διαβατά (συλληφθέντας μετά την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα στις 19/9)
Σύντροφοι, σας στέλνω εγκάρδιους χαιρετισμούς.
1ον Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους και όλες για τη στήριξη όσον αφορά την υπόθεσή μου, τόσο σε οικονομικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο.
2ον Στις 12 Σεπτεμβρίου, κατά την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα, το ελληνικό κράτος με απήγαγε. Η εκκένωση πραγματοποιήθηκε στις 6:30 π.μ. Κατά τη διάρκεια της συνελήφθησαν 10 άτομα, εκ των οποίον τα 9 είναι πλέον ελεύθερα, ο μόνος που εξακολουθεί να βρίσκεται στα μπουντρούμια του συστήματος είμαι εγώ. Το ελληνικό κράτος φρόντισε ώστε η υπόθεσή μου να μετατραπεί σε ολόκληρη ιστορία κατηγορώντας με για διατάραξη οικιακής ειρήνης (για το απλό γεγονός ότι κοιμόμουν εκείνη τη νύχτα στη συγκεκριμένη κατάληψη), παράνομη οπλοκατοχή (μία κροτίδα, η οποία δεν ήταν δική μου, διέμενα στον χώρο της κατάληψης περιστασιακά, αυτός ο χώρος είναι ένα υπό κατάληψη κοινωνικό κέντρο από τον οποίο, περνούν εκατοντάδες άνθρωποι, απ’ όλο τον κόσμο σε καθημερινή βάση), πλαστογραφία (το δικαστήριο έκρινε σύμφωνα με ψευδομαρτυρία των αστυνομικών ο,τι τα έγγραφα μου, το κολομβιανό μου διαβατήριο και η ισπανική μου άδεια παραμονής που μου επιτρέπει να διαμένω σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρωζώνης, είναι πλαστά). Στο δημοκρατικό τσίρκο κατηγορήθηκα και κρίθηκα για τα πάντα.
Δικάστηκα σε 11 μήνες κάθειρξη, με 3 χρόνια αναστολή και 3.200 ευρώ, μεταφέρθηκα αργότερα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Θεσσαλονίκης στο μεταγωγών . Εκεί η κατασταλτική διαδικασία συνεχίζεται, παρά τις κατηγορίες που ήδη με βαραίνουν. Αρχίζουν δικαστικές διαδικασίες με σκοπό να με απελάσουν από τη χώρα και με τον περιορισμό εισόδου σε ελληνικό έδαφος για 3 χρόνια. Η δικαιολογία τους είναι ότι είμαι επικίνδυνος για την ελληνική κοινωνία.
Η ερώτηση μου είναι : Ποιός είναι πιο επικίνδυνος, ένας νεαρός 26 χρονών χωρίς ποινικό προηγούμενο; ή η ελληνική αστυνομία που αφήνει τους δρόμους πλημμυρισμένους από την ηρωίνη, που σε κάθε διαδήλωση κατακλύζει τους δρόμους με κάθε είδους χημικό ( παράνομο και καταδικασμένο από τον ΟΗΕ), που χτυπάει και εξευτελίζει, όπως είδαμε όλοι τα τελευταία χρόνια, και που τέλος, σκοτώνει, αν χρειαστεί;
Όχι μόνο καταδικάζω την αστυνομία αλλά θεωρώ ότι είναι εξ ολοκλήρου τα σκυλιά των αφεντικών και μισθοφόρων της δημοκρατίας.
Καταδικάζω επίσης όλο το οικονομικό σύστημα, το οποίο δεν διστάζει να καταστρέψει τη ζωή ενός ανθρώπου.
Καταδικάζω αυτήν τη δημοκρατία, ένα από τα πιο αδηφάγα δικτατορικά συστήματα που έχουν δημιουργηθεί, αυτήν τη δημοκρατία, που επιτρέπει να υπάρχουν τέτοιου είδους άνθρωποι (αστυνομικοί και δικαστές) και τέτοιου είδους κέντρα κράτησης.
Θα κάνω σύντομη περιγραφή του κέντρου κράτησης. Είναι ένας χώρος σχεδιασμένος για να στεγάσει 90 άτομα. Τώρα είμαστε περίπου 150. Κοιμόμαστε σε στρώματα στο πάτωμα, σε κελία των 10 ή 12 τ.μ. με ένα δωμάτιο, ντουζιέρα και δύο τουαλέτες. Κάθε μέρα μας δίνεται το ποσό των 5,80 ευρώ με τα οποία πρέπει να αγοράσουμε το φαγητό, την οδοντόπαστα, το χαρτί υγείας , τις τηλεκάρτες (είναι ο μόνος τρόπος να τηλεφωνήσουμε). Οποιαδήποτε ειδικό ιατροφαρμακευτικό σκεύασμα χρειαστούμε, πρέπει να το αγοράσουμε οι ίδιοι οι κρατούμενοι. Δεν μας αφήνουν να βγαίνουμε από το κελί, είμαστε 24 ώρες την ημέρα μέσα. Από τα κελιά δεν μπορούμε να έρθουμε σε κανενός είδους επαφή με τους κρατούμενους των άλλων κελιών. Οι κρατούμενοι βρίσκονται σε διαφορετικές καταστάσεις. Κάποιοι, όπως εγώ, βρίσκονται εδώ περίπου μια εβδομάδα, ενώ άλλοι κρατούνται εδώ μήνες. Η μόνη λύση που δίνει η κυβέρνηση είναι να υπογράψει κανείς το έγγραφο απέλασης και να επιστρέψει στην χώρα προέλευσής του. Από την αστυνομία δεν περιμένουμε τίποτα.
Στη συνέχεια θέλω να καταγγείλω ότι η Ελλάδα μετατράπηκε σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης ολόκληρης της Ευρώπης. Πολλοί από τους συγκρατούμενους μου στο κελί, μου διηγήθηκαν τις περιπέτειες τους. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, όταν η αστυνομία τους συλλαμβάνει σε κάποια άλλοι χώρα π.χ. στη Γερμανία, τους στέλνει στην Ελλάδα. Η Γερμανική κυβέρνηση δεν ασχολείται με τον επαναπατρισμό των μεταναστών και αφήνουν όλη την βρώμικη δουλειά στους “ελληνικούς φορείς”.
Για παράδειγμα τις προηγούμενες μέρες η αστυνομία περνούσε από κελί σε κελί με ένα έγγραφο προς υπογραφή για τον εξαναγκαστικό επαναπατρισμό που χρηματοδοτείται από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα.
Μεταξύ των συγκρατούμενων μου υπάρχει και ένα παιδί, από το Πακιστάν που μου είπε ότι προτιμάει την ελληνική φυλακή από την ένοπλη σύρραξη στη χώρα του. Μια σύρραξη που προκάλεσε το ίδιο το σύστημα, προκειμένου να εκμεταλλευτεί τις πρώτες ύλες και να ελέγχει το εμπόριο ναρκωτικών προς όφελος των χωρών της δύσης..
Τέλος, είμαστε κλεισμένοι απλά επειδή δεν έχουμε χαρτιά. Στην περίπτωσή μου και παρ’ όλου που υποτίθεται έχω νόμιμα χαρτιά είμαι κλεισμένος μέσα καθώς λένε ο,τι “αποτελώ κίνδυνο για την ελληνική κοινωνία”, η οποία θα με απελάση με προορισμό την ισπανία όπου βρίσκεται η οικογένεια μου.
Αναρωτιέμαι τι θα συμβεί στους συγκρατούμενους μου, θα συνεχίσουν να βρίσκονται αιχμάλωτοι για μήνες επειδή δεν έχουν χαρτιά; Μήπως είναι μια ακόμη μπίζνα για την ελληνική κυβέρνηση που λαμβάνει ένα ποσό. για κάθε μετανάστη που φυλακίζει;
Όπως και να’ χει αυτό μολύνει τις συνειδήσεις μας, της κοινωνίας.
ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ, ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΤΟΥ.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Γουσταβο Κιρόγα
αναρχικός κρατούμενος στα κολαστήρια του μεταγωγών διαβατών