Επιστολή του Σ.Νικητόπουλου 6 μήνες μετά τη σύλληψή του

Σχεδόν έξι μήνες μετά τη σύλληψή μου παραμένω προφυλακισμένος στις ειδυλλιακές συνθήκες των ελληνικών φυλακών.

ACHTUNGACHTUNG !!!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ.

ΤΜΗΜΑ ΔΑΕΕΒ:

α. Είστε αντιεξουσιαστής, αναρχοκομμούνι, αριστεριστής, ανένταχτος με συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες; Με λίγα λόγια ανήκετε και συντάσσεστε με όλους αυτούς τους «άπλυτους», που διασαλεύουν την τάξιν στην κατά τα άλλα ευνομούμενη πολιτεία μας χωρίς λόγο και αιτία;

β. Είστε κάτοχος αντιασφυξιογόνου μάσκας (για την αντιμετώπιση των δακρυγόνων) συνέπεια της ανωτέρω επιλογής σας;

γ. Έχετε συναντηθεί ποτέ μέρα μεσημέρι σε δημόσιο πολυσύχναστο χώρο με γνωστούς, φίλους και συντρόφους σας (χωρίς να συμβεί οτιδήποτε το αξιόποινο πριν, μετά ή κατά τη διάρκεια της συνάντησής σας);

δ. Έχετε παρευρεθεί ποτέ σε πάρτυ μασκέ έχοντας μάλιστα στην κατοχή σας αποκριάτικη περούκα;

ε. Ενημερώνεστε από τον τύπο και τυγχάνει να έχετε στην κατοχή σας την εφημερίδα «Το Ποντίκι» με δημοσιευμένη προκήρυξη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας;

Αν πληροίτε όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις, τότε συγχαρητήρια

ΚΕΡΔΙΖΕΤΕ:

1ον. Μια θεαματική σύλληψη από την υπηρεσία μας, που συμπεριλαμβάνει έρευνα στο χώρο κατοικίας σας, απεριόριστη δημοσιότητα γύρω από το πρόσωπό σας, συν δωρεάν παρακολούθηση της νέας κολεξιόν κουκούλας των σωμάτων ασφαλείας κατά τη διάρκεια της ανάκρισης.

2ον. Την παραπομπή σας στην «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» με ένα βουνό άρθρα και σχεδόν όλο τον ποινικό κώδικα στην πλάτη σας… Από εκεί και πέρα βγάλτε άκρη.

Και 3ον και καλύτερο: Την προφυλάκισή σας, με συνοπτικές διαδικασίες, σε ένα υπέροχο, ευάερο και ευήλιο υπόγειο κελί στις φυλακές Κορυδαλλού.

Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι – ύποπτοι όπως τηλεφωνήσουν στο 170 ή στο 1971, για να μας βγάλουν από τον κόπο και να εμποδίσουν περαιτέρω γελοιοποίηση των κατηγορητηρίων και της υπηρεσίας μας. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΟΜΩΣ

Σχεδόν έξι μήνες μετά τη σύλληψή μου παραμένω προφυλακισμένος στις ειδυλλιακές συνθήκες των ελληνικών φυλακών, καθώς η αίτηση αποφυλάκισής μου απορρίφθηκε, ακριβώς για τους παραπάνω αστείους λόγους. Με λίγα λόγια, η δίωξή μου είναι καθαρά πολιτική και εντελώς φρονηματικού τύπου και βασίζεται στο γεγονός ότι είμαι αναρχικός-αντιεξουσιαστής με συνεχή παρουσία στους κοινωνικούς αγώνες, καθώς και στο ότι όλα αυτά τα χρόνια (πάνω από 16) της δραστηριοποίησής μου είχα την τύχη να γνωρίσω και να συνδεθώ φιλικά με τον υπέροχο άνθρωπο και αγωνιστή Λάμπρο Φούντα.

ΠΕΡΑΝ ΤΟΥΤΟΥ, ΟΥΔΕΝ: Γιατί προφανώς όσοι κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις με αντιασφυξιογόνες μάσκες, διαβάζουν «Το Ποντίκι» και άλλες εφημερίδες, συναντιούνται με φίλους και συντρόφους τους και κατέχουν αποκριάτικες περούκες, δεν προκύπτει από πουθενά ότι είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα ή άλλων οργανώσεων.

Ως αναρχικός δεν είχα ποτέ αυταπάτες περί «δικαιοσύνης» και «νομικού πολιτισμού» και αυτό επιβεβαιώνεται ανατριχιαστικά το τελευταίο χρονικό διάστημα πάνω στη ζωή μου. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι θα κάτσω μοιρολατρικά να υπομείνω την κατάσταση, στην οποία με οδήγησαν οι μπάτσοι και η πολιτική τους ηγεσία. Αυτή, δηλαδή, η εξουσιαστική κλίκα που μέσα από μεγαλοστομίες του στυλ «κοινωνική δικαιοσύνη», «αντιεξουσιαστές στην εξουσία», «αγώνας να σώσουμε τη χώρα» κλπ., οδήγησαν την κοινωνία στη μέγγενη του Δ.Ν.Τ., αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα την καταστολή και βυθίζοντας σε ένα όλο και πιο ζοφερό μέλλον τα αδύναμα κοινωνικά κομμάτια, προς όφελος των καπιταλιστών και των οικονομικών συμφερόντων τους.

ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ

Πρέπει να σπάσει σε όλα τα επίπεδα μέσα από αγώνες. Η αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αγωνιστές είναι μόνο ένα από αυτά τα επίπεδα και προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν πρέπει να τη βλέπουμε με εσωστρέφεια και διαχωρισμένα από την τωρινή κοινωνική κατάσταση.

Σαράντος Νικητόπουλος

Στ΄ πτέρυγα, φυλακές Κορυδαλλού

Σεπτέμβρης 2010

Υ.Γ.1 Προς τον πρωθυπουργό της τρόικας και του Δ.Ν.Τ.: Όχι άλλη «αντιεξουσία», μπουχτίσαμε….

Υ.Γ.2 Προς τον υπουργό Δικαιοσύνης: Τα θερμά μου συγχαρητήρια για τις φυλακές σας… Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Μπράβο, συνεχίστε έτσι.

Σχετικά με την υπόθεση του Θοδωρή Δελή.

Ο Θοδωρής Δελής συλλαμβάνεται στη Ρόδο το βράδυ της 16ης Αυγούστου του 2010, κατηγορούμενος για ληστεία σε υποκατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας το πρωί της ίδιας ημέρας. Του ασκούνται κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος για ληστεία, οπλοκατοχή και οπλοχρησία και προφυλακίζεται στις φυλακές Αλλικαρνασσού του Ηρακλείου Κρήτης.

Γράμμα του Θοδωρή Δελή

Γράμμα του Άρη Σειρηνίδη από τις φυλακές Κορυδαλλού

Με μια μεθοδευμένη αστυνομική, δικαστική και μιντιακή επιχείρηση που ξεκίνησε αμέσως μετά τη σύλληψή μου, το βράδυ της 3ης Μαΐου 2010,  το κράτος, σε μια περίοδο έντασης της ταξικής σύγκρουσης, κατόρθωσε να με θέσει σε καθεστώς ομηρίας. Κινούμενη ανάμεσα στο ευτράπελο και το επιστημονικοφανές, η κατασκευή και διαχείριση της «υπόθεσής» μου καθιστά τη δίωξή μου διπλά παραδειγματική. Αφενός, με την έννοια του «παραδειγματισμού», καθώς επιδιώκει να με παραδειγματίσει για τη σταθερή και αταλάντευτη επιλογή μου, 17 χρόνια τώρα, να βρίσκομαι στην άλλη πλευρά του οδοφράγματος, εκεί όπου ορίζει η ταξική μου θέση και συνείδηση, ενάντια στην καπιταλιστική κυριαρχία και την κρατική τρομοκρατία.

Παραδειγματική, αφετέρου, της νέας εποχής καταστολής στον καιρό του ΔΝΤ, του ολοκληρωτικού πολέμου που κεφάλαιο και κράτος έχουν κηρύξει στην κοινωνία. Παράλληλα με τις δομικές αδυναμίες του καπιταλιστικού συστήματος, η τρέχουσα οικονομική κρίση αποκαλύπτει τον επίπλαστο και συγκυριακό χαρακτήρα της ίδιας της αστικής δημοκρατίας. Την ίδια στιγμή που το ΔΝΤ, η ΕΕ και οι εγχώριοι εκπρόσωποί τους επιχειρούν να επιβάλλουν καθεστώς καπιταλιστικού οικονομικού ολοκληρωτισμού, την ίδια στιγμή ο μανδύας της δημοκρατίας πέφτει. Τότε ακόμα και τα πιο χονδροειδή σενάρια, αντάξια χωροφυλακής της μεταεμφυλιοπολεμικής περιόδου, «δένονται» με την «αδιάσειστη έρευνα DNA» στα εργαστήρια της ΓΑΔΑ.

Δεν θα επιμείνω στην καταφανή καταπάτηση οποιουδήποτε νομικού ή άλλου προσχήματος  στη διαχείριση της «υπόθεσής» μου, στο γεγονός ότι η φυλάκιση μου είχε προαποφασιστεί σε κάποιον όροφο της κρατικής ασφάλειας.

Σε εκείνους, όμως, που με τη φυλάκισή μου προσβλέπουν στον παραδειγματισμό  μου, έχω να αντιτείνω το εξής:

η φυλακή είναι για μένα ένα νέο πεδίο πάλης, μια πρόκληση αγώνα ενάντια στην «απόλυτη εξουσία της τάξης», ένα στοίχημα μετατροπής του πιο βάρβαρου θεσμού της κυριαρχίας σε εργαστήριο πολιτικής και ιδεολογικής μου ωρίμανσης. Όσο για το νέο κατασταλτικό δόγμα, μέσα στην εκδικητική μανία που το διακρίνει, δεν μπορεί παρόλα αυτά να κρύψει τον πανικό του χρεοκοπημένου ελληνικού κράτους μπροστά στο ενδεχόμενο μετατροπής της γενικευμένης κοινωνικής οργής σε κοινωνική εξέγερση.

Από την Α΄ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού υψώνω τη γροθιά μου στους συντρόφους και τις συντρόφισσές μου, σε όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους, με τη βεβαιότητα ότι θα τους ξαναβρώ στο πεδίο του ταξικού και κοινωνικού πολέμου, πιο αποφασισμένος, πιο μαχητικός και πιο δυνατός.

Άρης Σειρηνίδης

Κείμενο-ενημέρωση για την οικονομική ενίσχυση του αναρχικού Σίμου Σεισίδη

Στις 3 Μαϊου πυροβολείται πισώπλατα από αστυνομικό και συλλαμβάνεται βαριά τραυματισμένος ο αναρχικός Σίμος Σεϊσίδης.

Ο σύντροφος βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής για παραπάνω από 15 χρόνια, ακριβώς λόγω της πολύμορφης αναρχικής τους δράσης. Προφυλακισμένος για εμπρησμούς αυτοκινήτων το ’94, συλληφθέντας στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το ’95, κατηγορούμενος για συγκρούσεις με τα ΜΑΤ το 2000, προφυλακισμένος ξανά το 2001 για απαλλοτρίωση τράπεζας στη Ν.Χαλκηδόνα. Μετά την απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας στη Σόλωνος τον Ιανουάριο του 2006 -στην οποία συνελήφθη μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών ο αναρχικός Γ.Δημητράκης- ξεκινάει ένας κύκλος διαρροών, με ουσιαστικά ανύπαρκτα στοιχεία. Όλοι αυτοί που έγιναν πλούσιοι από τα μυστικά κονδύλια της αντιτρομοκρατικής παρουσιάζουν σαν συνεργούς του Γιάννη Δημητράκη τους συντρόφους του Σίμο και Μάριο Σεϊσίδη και Γρηγόρη Τσιρώνη, αναγκάζοντάς τους σε φυγοδικία. Από τη στιγμή εκείνη και μετά, το κράτος στήνει πάνω τους -και πάνω στις ζωές τους- όλα τα ιδεολογικά και αστυνομικά κατασκευάσματα της “αντιτρομοκρατίας” και της καταστολής του εσωτερικού εχθρού. Συμμετοχή σε ληστείες, αρπαγές οπλισμού, ηγετικός ρόλος σε ένοπλες ομάδες, δημιουργία “επαναστατικού ταμείου”, διασυνδέσεις με “ποινικούς”. Αποκορύφωμα αυτής της πολύχρονης στοχοποίησης είναι η αμερικανικής έμπνευσης επικήρυξη από το Μ.Χρυσοχοϊδη των 3 καταζητούμενων συντρόφων με 600.000 ευρώ. Μια επικήρυξη που εμφανώς στοχεύει στη κοινωνική νομιμοποίηση της ρουφιανιάς και στην επικύρωση των σεναρίων περί “τρομοκρατίας” προλειαίνοντας έτσι τη φυσική τους εξόντωση.

Σε αυτό το καθεστώς ο σύντροφος Σ.Σεϊσίδης πυροβολείται στην προσπάθεια του να διαφύγει από αστυνομικό έλεγχο, από ένα μπάτσο καλυμμένο πίσω από ένα αυτοκίνητο. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την βιαιότητα κατά τη στιγμή της σύλληψης (τα σπασμένα πλευρά, το πρησμένο από το ξύλο πρόσωπο με αποτέλεσμα να μην τον αναγνωρίζουν ούτε οι οικείοι του), την καθυστερημένη μεταφορά στο Ιπποκράτειο, την πλημμελή σε πρώτη φάση αντιμετώπιση του τραύματος, καθώς και τη συνεχή παρουσία αστυνομικών κάθε είδους στο ασθενοφόρο, το δωμάτιο νοσηλείας, ακόμα και το χειρουργείο, οδήγησε στην επιδείνωση της κατάστασης της υγείας και τελικά στον ακρωτηριασμό του ποδιού του.

Δύο μήνες μετά αντιμετωπίζει ακόμα προβλήματα υγείας και η αποκατάστασή του απαιτεί περαιτέρω νοσηλεία σε νοσοκομείο ή κέντρο αποκατάστασης αναπήρων και σε καμία περίπτωση σε φυλακή ή στο κατ’ ευφημισμόν νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού, που δεν μπορεί να καλύψει τις στοιχειώδες ιατρικές ανάγκες.

Επιτακτική αυτή τη στιγμή είναι η συγκέντρωση του ποσού που θα καλύψει την αγορά του τεχνητού μέλους καθώς και τα έξοδα νοσηλείας και αποκατάστασης. Καλούμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, αντιλαμβανόμενοι την κρισιμότητα της κατάστασης, να συμβάλλουν οικονομικά. Η συγκέντρωση των χρημάτων θα γίνει πριν τη συζήτηση για την οργάνωση ταμείου αλληλεγγύης και οικονομικής υποστήριξης των φυλακισμένων αγωνιστών το Σάββατο 3 Ιούλη στις 7μμ στο Πολυτεχνείο.

Πρωτοβουλία συντρόφων-ισσών