Category: Κείμενα

Στις 11 Νοεμβρίου ο αδερφός Σπύρος Στρατούλης ξεκίνησε απεργία πείνας απαιτώντας να σταματήσει η δίωξή του για την γνωστή υπόθεση «Εγκληματική Οργάνωση Στέκια Θεσσαλονίκης».

 Θα μπορούσα σε αυτό το σημείο να γράψω το ποιος είναι ο Σπύρος, για την αγωνιστική του πορεία μέσα σε δύο δεκαετίες εγκλεισμού, για το ακατάβλητο πνεύμα του, για την ακεραιότητα και την ανθρωπιά του σε πείσμα των προσπαθειών αποκτήνωσης των δημοκρατικών κελιών, όμως όλα αυτά δεν μπορούν παρά να αποτυπώσουν μόνο ένα θραύσμα των λόγων για τους οποίους αποκαλώ αυτόν τον άνθρωπο σύντροφο και αδερφό. Για να μπορέσω να αποτυπώσω την ουσία θα έπρεπε να μπορέσω να βρω λέξεις που να αποκωδικοποιούν τον ένα και κάτι χρόνο συμπόρευσης στη φυλακή Λάρισας. Λέξεις που να αποτυπώνουν το συμπυκνωμένο βίωμα του να είσαι με έναν άνθρωπο εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Του να μοιράζεσαι κάθε στιγμή, κάθε χαρά, κάθε λύπη, κάθε δυσκολία, κάθε ελπίδα. Σκέψεις, προβληματισμούς και όνειρα. Θα έπρεπε να βρω λέξεις που να μπορούν να εκφράσουν με έναν περιεκτικό τρόπο τη μοναδική σημαντικότητα του να μπορείς μέσα στον εξατομικευμένο χωροχρόνο της φυλακής να λες δεν είμαι μόνος.

Στις 11 Νοεμβρίου ο Σπύρος ξεκίνησε απεργία πείνας. Σήμερα, 21 Νοεμβρίου, βρίσκεται στη δέκατη μέρα.

Από σήμερα ξεκινάω κι εγώ απεργία πείνας ως μια πράξη αλληλεγγύης. Ως μία πράξη που αποτυπώνει τίποτα λιγότερο από αυτό που αναλογεί στον άνθρωπο αυτό και τα βιώματα που μοιραστήκαμε και συνεχίζουμε να μοιραζόμαστε, αν και σε διαφορετικούς τόπους πλέον.

Γιατί Αλληλεγγύη σημαίνει να αποκαλείς έναν άνθρωπο σύντροφο κι αυτό να σημαίνει ότι λες: μαζί στα καλά, μαζί στους αγώνες, μαζί και στα δύσκολα, ως το τέλος.

Αδερφέ κράτα τα ωραία, πάρε κουράγιο κι όρμα μπρος…

Μέχρι τη νίκη.

Ράμι Συριανός

Φυλακή Δομοκού

Μπορεί να είναι ανεξήγητο για μερικούς, η άδικη δικαστική εμπλοκή του συγκρατούμενου μου Σπύρου Στρατούλη, ο οποίος έπαιρνε τις άδειες κανονικά και χωρίς να παραβιάσει τους όρους, έτσι ξαφνικά, από υποκλοπή τηλεφωνικής συνομιλίας, έχασε το δικαίωμα των αδειών που πολεμούσε, για 21 συναπτά έτη, με σκληρούς αγώνες μέσα από τα τείχη, αγώνες που δόθηκαν για όλους εμάς.

Για όλους εμάς που είναι δυνατό να καταλάβουμε, πως αυτοί οι αγώνες μες τις φυλακές είναι που στοχοποίησαν τον Σπύρο και « έκοψαν » τις άδειες του, μέσα από το πλέγμα ενός στημένου από κάποιους και ψεύτικου κατηγορητηρίου…

Έχει την άμεση συμπαράσταση μου στον δίκαιο αγώνα που ξεκίνησε τη Δευτέρα 11η Νοεμβρίου με απεργία πείνας και θα είμαι μαζί του, μέχρι να δικαιωθεί.

Μανώλης Καραγιάννης

κρατούμενος  γ’ πτέρυγας Κορυδαλλού

Εμείς, οι κρατούμενοι της Φυλακής Τρικάλων, στεκόμαστε στο πλευρό του απεργού πείνας και συγκρατούμενου μας στη Φυλακή Λάρισας,  Σπύρου Στρατούλη, ο οποίος διαμαρτύρεται με αυτό τον τρόπο  για το άθλιο κατηγορητήριο που κατασκεύασε η μπατσαρία και  χρησιμοποιήθηκε  ως  πρόσχημα για να του κόψουν τις άδειες εξόδου που έπαιρνε κανονικά για δύο χρόνια και να επηρεάσει, κατά συνέπεια,  και την υφ΄ όρον απόλυση του.

Εμείς, οι φίλοι και συγκρατούμενοι του Σπύρου, ξέρουμε ότι ο πραγματικός λόγος αυτής της εκδικητικής δίωξης είναι οι αγώνες που έχει δώσει ο Σπύρος εντός των τειχών.

Δηλώνουμε ότι είμαστε δίπλα του σε αυτό τον αγώνα που έχει ξεκινήσει από 11 Νοεμβρίου.

Του στέλνουμε μια τεράστια αγκαλιά, το σεβασμό μας, την αλληλεγγύη μας και μια υψωμένη γροθιά.

Σήμερα ο Σπύρος, αύριο εμείς.

Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παίζει με την ελευθερία μας.

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

Οι κρατούμενοι της Φυλακής Τρικάλων

Στις 2 Ιουλίου 2012 , προσαγάγονται 25 άτομα από διάφορα σημεία της Θεσσαλονίκης και τους ανακοινώνεται πως βρίσκονται κατηγορούμενοι για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και ένα πλήθος άλλων βαριών κατηγοριών. Παραμένουν υπό κράτηση στα κρατητήρια της Γ.Α.Δ.Θ. μέχρι να περάσουν ανακριτή, όπου και τελικά αφήνονται ελεύθεροι. Στο διάστημα της κράτησης τους , αποκαλύπτεται πως η ογκοδέστατη δικογραφία έχει σχηματιστεί αποκλειστικά από τηλεφωνικές συνομιλίες, οι οποίες αφού μαγειρεύτηκαν από την αστυνομία, αποτέλεσαν τη βάση από την οποία υποτίθεται προκύπτουν παραβατικές πράξεις και οργανωμένη συμμετοχή των κατηγορούμενων σε αυτές.
Παρόλες τις ιδιαιτερότητες της, ιδιαίτερότητες που αφορούν το εσωτερικό του α/α χώρου, η υπόθεση αυτή έχει και μια πειραματική διάσταση για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Είναι η πρώτη φορά που διώκονται αναρχικοί με μοναδικό στοιχείο αναφορές σε τηλεφωνικές κλήσεις. Μια πρακτική που στηριζόμενη στη σκόπιμη ασάφεια του άρθρου 187 ή αλλιώς τρομονόμου, έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές σε άσχετες με τον αναρχικό χώρο υποθέσεις. Επιχειρείται να δημιούργηθεί ένα προηγούμενο όπου πρόσωπα και καταστάσεις (άσχετες μεταξύ τους πολλές φορές) ομαδοποιούνται σε εγκληματικές οργανώσεις, προκειμένου να διευκολυνθεί το κατασταλτικό έργο.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση οι επιπτώσεις είναι φαινομενικά μικρές για τη συντριπτική πλειοψηφία των κατηγορούμενων, αλλά όχι για όλους.
Στις 10 Απριλίου 2013 ο σύντροφος Σπύρος Στρατούλης παραλαμβάνει, από την υπηρεσία της φυλακής Λάρισας, μια κλήση για να απολογηθεί ως κατηγορούμενος για την εν λόγω υπόθεση στις 23 Απριλίου στον ανακριτή που τη χειρίζεται, στα πλαίσια δευτεροβάθμιας κλήσης ατόμων που εμφανίζονται στη δικογραφία. Κατά τη διαδικασία δεν προφυλακίζεται και έκτοτε παραμένει υπόδικος.
Η περίπτωση του Σπύρου Στρατούλη στη συγκεκριμένη υπόθεση, έχει μια ιδιαίτερη σημασία καταρχήν λόγο των επιπτώσεων που ενέχει αυτή η υποδικία για τον ίδιο. Όντας φυλακισμένος, το ότι εκρεμούν εις βάρος του κακουργηματικές κατηγορίες, τον τοποθετεί σε μια δικαστική ομηρία, καθώς αναιρούνται τόσο οι άδειες τις οποίες έπερνε τακτικά, όσο και η ίδια η αποφυλάκιση του με αναστολή. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως θα μείνει στη φυλακή για τριάμισι ακόμη χρόνια, ως ότου συμπληρώσει τη μέγιστη ποινή που μπορεί να εκτίσει κάποιος, δηλαδή τα 25 χρόνια.
Ταυτόχρονα η δικαστική αυτή ομηρία του συντρόφου έχει σημασία και για έναν ακόμη πού σημαντικό λόγο. Η εμπλοκή του στη συγκεκριμένη υπόθεση αποτελεί μια ξεκάθαρη έκφραση της εκδικητικότητας των κατασταλτικών μηχανισμών απέναντι σε αυτούς που δεν υποτάσσονται από τις φυλακές τους. Το γεγονός ότι ο Σπύρος όχι μόνο δεν “σωφρονίστηκε” μετά από 22 χρόνια έγκλειστος στα δημοκρατικά κελιά, διάστημα το οποίο πέρασε αγωνιζόμενος σηκώνοντας και τις επιπτώσεις, φτάνει να τον καταστήσει στόχο των κατασταλτικών μηχανισμών και μόνιμο ύποπτο των διαφόρων υπηρεσειών των μπάτσων.

Από τις 11 Νοεμβρίου ο σύντροφος Σπύρος Στρατούλης ξεκίνησε απεργία πείνας απαιτώντας την παύση της εκδικητικής διωξής του.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα του και θα είμαστε μαζί του μέχρι τη νίκη.
Κανένας σύντροφος μόνος στα χέρια του κράτους.
Άμεση παύση της διωξης του.

δίκτυο αναρχικών κρατουμένων δομοκός-κορυδαλλός-κέρκυρα