Οι κρατούμενοι στο Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού μετέτρεψαν, από σήμερα 24/03, σε απεργία πείνας και αποχή από κάθε ιατρική πράξη, την αποχή συσσιτίου και λήψης φαρμάκων που είχαν ξεκινήσει μία μέρα νωρίτερα, καθώς όπως δηλώνουν ο υπουργός απέρριψε πλέον και επίσημα τα αιτήματα τους από τη στιγμή που το νομοσχέδιο δόθηκε στη διαβούλευση.
Αποχή συσσιτίου στο Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού – 23.03.2015
Κύριε Υπουργέ, οι κρατούμενοι και νοσηλευόμενοι στο Νοσοκομείο Κρατουμένων ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ για την μεταχείριση, που μας επιφύλαξε το νομοσχέδιο σας, όπως διοχετεύθηκε στο τύπο, γιατί συνειδητοποιούμε(για μία ακόμη φορά),ότι αντιμετωπιζόμαστε ως “μιαρά απορρίμματα” της σωφρονιστικής πολιτικής, της οποίας η προσοχή και το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην ειδική μεταχείριση συγκεκριμένων, κάθε φορά, κατηγοριών κρατουμένων με την αφειδή παροχή ευνοιών και προνομίων…..
Δεν αρνούμαστε τέτοιες διακρίσεις, υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι δεν προσβάλλουν, δεν αναιρούν, δεν καταργούν και δεν παραβιάζουν τις βασικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, διαφορετικά αναπαράγεται ο γνωστός ιδιότυπος πατερναλιστικός ελιτισμός, υπό την σκέπη, μάλιστα, της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Η δική σας προσωπική, επιστημονική, βιωματική και ιδεολογική διαδρομή και ιστορία ήταν για όλους εμάς εγγύηση, πως κάτι θα άλλαζε στο άνυδρο και άδενδρο τοπίο της δήθεν σωφρονιστικής πολιτικής και πρακτικής της χώρας.
Αντ’ αυτού έκπληκτοι βλέπουμε το νομοσχέδιο σας να είναι μια χύδην αποσπασματική και ασπόνδυλη καταγραφή ρυθμίσεων, χωρίς λογική, ειρμό, πολιτικό-δικαιϊκό μπούσουλα και αρχές.
Κατανοούμε βέβαια π.χ. (με καρτερική ανοχή και αντοχή…..) τις εξαντλητικές ρυθμίσεις του άρθρου 6 για τους χρήστες ναρκωτικών, που οδηγούν σε πλήρη, σχεδόν, ποινική ασυλία τους, αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί η ίδια, τουλάχιστον, μεταχείριση δεν γίνεται ΚΑΙ στους ασθενείς κρατουμένους, οι οποίοι, σε κάθε περίπτωση, ούτε έχουν επιλέξει αλλά ούτε και φταίνε οι ίδιοι για την κατάσταση της υγείας τους!
Το χειρότερο, όμως, είναι, ότι όλοι εμείς οι νοσηλευόμενοι(και όχι μόνον…) βλέπουμε, ότι με το νομοσχέδιο σας ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ η θέση μας, ενώ οι διαδικασίες και ρυθμίσεις που εισάγει δημιουργούν τις πρϋποθέσεις για ατέρμονες, χρονοβόρες, ατελέσφορες, περιττές και αδιέξοδες δικονομικές διεργασίες επαμφοτερίζουσες ερμηνείες και γραφειοκρατικές τυπολαγνείες.
Ακόμη και οι περί τα νομικά αδαείς, σαν και εμάς, αναρωτιούνται αν οι συντάκτες του νομοσχεδίου έχουν σχέση με την ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ της νομικής επιστήμης, της δικονομικής διαδικασίας και της διοικητικής πρακτικής.
Απελπισμένοι και απογοητευμένοι δεν μας δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά μόνον να αντιδράσουμε, σε περίπτωση που επιμείνετε, με το μοναδικό μέσο, που έχουμε στην διάθεση μας, δηλαδή: ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, ελπίζοντας, πλέον, ΜΟΝΟΝ στην απελπισία και την δική μας μοίρα!
Σας δηλώνουμε λοιπόν ότι από σήμερα παραδίδουμε τα φάρμακα μας και απέχουμε από το συσσίτιο και σας καλούμε να τηρήσετε αυτά που μας υποσχεθήκατε.
Κορυδαλλός 23/3/2015
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
Οι νοσηλευόμενοι κρατούμενοι του Νοσοκομείου Φυλακών Κορυδαλλού
twitter: @kolastirio
Τα αιτήματα μας, σε σχέση με το νέο νομοσχέδιο, είναι εν συντομία τα κάτωθι:
1)Για το 110Α Π.Κ.:
α)Κατάργηση,για τις περιπτώσεις που υπάγονται στη ρύθμιση του άρθρου 110Α,της προσθήκης ορίων έκτισης ποινής,επιβολής περιοριστικού όρου και δυνατότητας ανάκλησης.Επαναφορά της εφ’άπαξ χορήγησης.
Προκειται για μια διάταξη ανθρωπιστικού χαρακτήρα που χορηγεί απόλυση υπό όρο,σε βαριά πάσχοντες,χωρίς περιορισμούς και χορηγείται μόνο μια φορά.Η απολύση υπό όρο κατ’ άρθρο 110Α’ χορηγείται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ υπό τον όρο ΤΗΣ ΑΡΣΗΣ(άρθρο 108).Τι λέει όμως αυτό το άρθρο;Το άρθρο 108 λέει ότι όποιος απολύεται,κατά την περίοδο δοκιμασίας(δηλαδή για όσο χρόνο υπολοιπόταν ως την οριστική λήξη της ποινής του),αν ξανακάνει αδίκημα έρχεται πίσω στη φυλακή και εκτίει και την παλία ποινή αλλά και την νέα ***αθροιστικά***.Δηλαδή σε τιμωρεί και εκτίεις πρώτα την παλιά ποινή και μετά την νέα ***ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ*** σου το δικαίωμα της συγχώνευσης.
Στο επίμαχο άρθρο ο νομοθέτης έχει κάνει αυτή την πρόβλεψη να μην συντρέχουν δηλαδή οι άλλες προϋποθέσεις των άρθρων 105(όρια ποινής) και 106(επιβολή περιοριστικών όρων)για να δώσει μια και μοναδική ευκαιρία στον κατάδικο(γι αυτό έλεγε ότι χορηγείται άπαξ και σημειώνεται στο Ποινικό μητρώο του),ο οποίος ΝΟΣΕΙ από σοβαρές ασθένειες,να αντιμετωπίσει την ασθένεια του εκτός φυλακής ή να μην πεθάνει σε μέσα αυτήν. Με το νέο όμως νόμο αν υποτεθεί ότι κάποιος νοσεί από μια ασθένεια όπως η νεφρική ανεπάρκεια θα πρέπει να εκτίσει το ένα πέμπτο(σε περίπτωση 15 ετών ποινής δηλαδή 3 ολόκληρα χρόνια).Το ερώτημα είναι θα προλάβει να ΖΗΣΕΙ για να εκτίσει;;;;
Θα βγει και θα ξαναμπεί αν έρθει μια νέα ποινή με προγενέστερη τέλεση αδικήματος λόγω καθυστέρησης απονομής της δικαιοσύνης;;;;;; Θα ξαναμπει για να εκτίσει και το ένα πέμπτο ή της νέας ποινής ή της όποιας προκύψει μετά την συγχώνευση. ΘΑ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΜΟΙΡΟΣ ΝΕΦΡΟΠΑΘΗΣ ΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΙΕΙ ΤΟ ΡΗΜΑΔΟΕΝΑ ΠΕΜΠΤΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.ΣΩΣΤΑ;;;;;ΣΩΣΤΑ
Θα μπορούσαμε να σας γράψουμε πολλά παραδείγματα για όλα τα ανεξήγητα φαινόμενα που θα ανακύψουν, αλλά δεν έχει νόημα γιατί τα ίδια λέει και το ΤΜΗΜΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος της ανακοίνωσης που εξέδωσε για το νέο νομοσχέδιο του Υπ. Δικαιοσύνης όσον αφορά τους βαριά ασθενείς.
β)Επειδή έχει παρατηρηθεί ακόμη και τώρα παρόλο που ισχύει ρητά ότι δεν εφαρμόζεται η εξαίρεση του άρθρου 106(περι επιβολής όρων) ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ για λόγους αποκατάστασης της νομιμότητας και της αδικίας να μπει ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΩΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ στο νέο νομοσχέδιο μια παράγραφος ή ένα μεταβατικό άρθρο που να λέει ότι:Σε αυτούς που κατά το παρελθόν απολύθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 110Α και η απόλυση έχει ανάκληθεί κατ’αρθρον 107 Π.Κ.,οι ανακλήσεις αυτές ακυρώνονται και θεωρούνται ως μην γενόμενες.
γ)Αντικατάσταση της παραγράφου 2 του 110Α’ ως εξής:
Για την χορήγηση της απόλυσης υπό όρο αποφαίνεται το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής μετά από την αίτηση του καταδίκου. Ο Εισαγγελέας υποχρεούται αμέσως μετά την υποβολή της αίτησης να διατάξει ειδική πραγματογνωμοσύνη για την διακρίβωση της συνδρομής των προϋποθέσεων της παραγράφου 1 του παρόντος και την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας αν αυτό δεν έχει βεβαιωθεί από το Κ.Ε.Π.Α. Την κατά τα άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη ή την βεβαίωση από το Κ.Ε.Π.Α. υποβάλλει στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών μαζί με την πρόταση του. Η υπ’αριθμόν 164484/18-12-2009 κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης και Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων εφαρμόζεται αναλόγως.
Αυτό γιατί από την απλή ανάγνωση στο σχέδιο νόμου προκύπτει ότι ειδική πραγματογνωμοσύνη αφορά μόνον αυτούς που χρειάζονται την πιστοποίηση ποσοστού αναπηρίας και κανενός άλλου. Επίσης θα χρειαστεί εκ νέου έκδοση κοινής Υπουργικής Απόφασης έτσι όπως είναι τώρα διαμορφωμένο. Η προηγούμενη έκανε ένα χρόνο να εκδοθεί. Πάλι τα ίδια;;;;
2)Να προστεθούν στην παρ.7 του άρθρου 105 Π.Κ. τα εξής:
α)Να αντικατασταθεί στην αρχή της παραγράφου ο όρος “….κάθε ημέρα παραμονής σε σωφρονιστικό κατάστημα κράτησης….” με τον όρο “Κάθε ημέρα ΚΡΑΤΗΣΗΣ….. Ετσι δεν αδικούνται και όσοι κρατούνται μακροχρόνια σε Αστυνομικά τμήματα,Τμήματα Μεταγωγών κ.λ.π.
β)Να προστεθεί περίπτωση στ’ ως εξής:για κρατούμενους που παραμένουν και νοσηλεύονται σε Θεραπευτικά καταστήματα ή Νοσοκομεία για όσο διαρκεί η νοσηλεία τους,εφόσον αυτό το ευεργέτημα δεν τους χορηγείται για άλλον λόγο.
Αυτό διασφαλίζει π.χ. κάποιον ο οποίος νοσηλεύεται μακροχρόνια στο Νοσοκομείο για οποιαδήποτε αιτία.Αυτούς δηλ.που έχουν ποσοστά αναπηρίας από 67% και κάτω ή και 50% και κάτω εφόσον ΔΕΝ είναι επαχθής η κράτηση τους αλλά επιβάλλεται νοσηλεία για έναν χρόνο ας πούμε.Οπως ένας κινητικά ανάπηρος που απαιτείται να διαβιεί σε συνθήκες για ΑΜΕΑ που εντός φυλακής υπάρχουν μόνο στα θεραπευτικά καταστήματα ή Νοσοκομεία.
γ)Να προστεθεί εδάφιο ως εξής:….Ο ευεργετικός υπολογισμός των ημερών κράτησης ισχύει και χορηγείται ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ από την οποτεδήποτε έναρξη και ύπαρξη τον λόγων και προϋποθέσεων που ορίζονται εδώ.
Αναδρομική εφαρμογή για όλους όσους υπάγονται στις περιπτώσεις του ευργετικού υπολογισμού για να συμπεριληφθούν αυτοί που νοσηλεύονται για ασθένειες που αναφέραμε στην προηγούμενη αυτοί με κινητικά ΑΜΕΑ και αυτοί που θα έχουν τώρα για πρώτη φορά το δικαίωμα ευργετικού υπολογισμού για πρώτη φορά αλλά πληρούσαν τις προυποθέσεις από παλιότερα.
3)Αυτοί που δεν υπάγονται στο άρθρο 110Α αλλά υπάγονται στο άρθρο 105 παρ.7 να εκτίουν την ποινή τους με δυο πέμπτα καθ’οιονδήποτε τρόπο
Έτσι εξασφαλίζεται μια δίκαιη αντιμετώπιση ανάλογη με τους υγιείς κρατούμενους, που προωθείται με το παρόν νομοσχέδιο, με διαβαθμίσεις δύο επιπέδων, τους βαριά πάσχοντες του 110Α, άλλα, και αυτούς που είναι ασθενείς και δεν υπάγονται σε αυτό, και πρέπει να τους δωθεί η ευκαιρία να εκτίσουν την ποινή τους λίγο γρηγορότερα από τους υπολοίπους υγιείς. Θυμίζουμε την διαβάθμιση του νέου νομοσχεδίου για τους κρατούμενους γενικά. Έτσι θα πρέπει και θα είναι δίκαιο να υπάρξει και μια διαβάθμιση για τους ασθενείς κρατούμενους που όπως ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ γύρω στα 200 άτομα.
Οι υπογράφοντες, έχοντας κληθεί για να εκτιμήσουμε σαν προσωπικοί ιατροί την κατάσταση των παρακάτω κρατουμένων απεργών πείνας:
Κουφοντίνα Δημητρίου, Μαζιώτη Νικολάου, Γουρνά Κων/νου (φυλακές Γ΄ τύπου Δομοκού), Θεοφίλου Αναστασίου (φυλακές Δομοκού), Σταμπούλου Αντωνίου (φυλακές Λάρισας), Καραγιαννίδη Γεωργίου, Ντάλιου Αργύρη, Χαρίση Φοίβου, Σαραφούδη Γρηγορίου, Πολίτη Δημητρίου, Ανδρέα-Δημήτρη Μπουρζούκου, Μαυρόπουλου Θεόφιλου, Νικολόπουλου Γεώργιου, Νικολόπουλου Μιχάλη, Αργυρού Παναγιώτη, Μπολάνο Δαμιανού, Χατζημιχελάκη Χαρίλαου, Τσάκαλου Χρήστου, Πολύδωρα Γεώργιου, Τσάκαλου Γεράσιμου (φυλακές Κορυδαλλού), Σπυροπούλου Αγγελικής, Οικονομίδου Όλγας (γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού), και παρακολουθώντας τους ιατρικά από την έναρξη της απεργίας πείνας 2/3/2015 (οι Σαραφούδης από 9/03/2015, Πολίτης και Μπουρζούκος από 16/3/2015 ), ως και σήμερα έχουμε να δηλώσουμε τα εξής:
Συνεκτιμώντας τα προϋπάρχοντα προβλήματα ενός εκάστου: (ηλικία, επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό, προηγηθείσες απεργίες πείνας, τραυματισμοί κ.ά), αναφέρουμε ότι, η κατάσταση της υγείας όλων των αναφερομένων απεργών πείνας είναι ιδιαίτερα ανησυχητική.
Άπαντες εμφανίζουν μεγάλη απώλεια του αρχικού σωματικού βάρους , αρκετοί πέραν του 10% , παρουσιάζουν συχνές υπογλυκαιμικές κρίσεις, ορθοστατική υπόταση ως και άλλες σοβαρές δυσλειτουργίες των λοιπών συστημάτων (καρδιαγγειακού, πεπτικού, ενδοκρινολογικού κ.λ.π.)
Όλοι οι παραπάνω κρατούμενοι/ες διανύουν σήμερα την 20η ημέρα απεργίας πείνας, (εκτός των Σαραφούδη 13η μέρα και Πολίτη, Μπουρζούκου 6η μέρα). Είναι βιβλιογραφικά αποδεκτό ότι η επικινδυνότητα για την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα ενός απεργού πείνας αυξάνεται σημαντικά μετά την 10η ημέρα ασιτίας. Επίσης, είναι αποδεκτό ότι η απώλεια σωματικού βάρους πάνω από 10% του αρχικού, συνιστά παράγοντα αυξημένου κινδύνου.
Εκ των ανωτέρω 4 κρατούμενοι έχουν ήδη μεταφερθεί σε Νοσοκομεία του ΕΣΥ για περαιτέρω έλεγχο, παρακολούθηση και υποστήριξη των βασικών λειτουργιών τους, ενώ όλοι οι υπόλοιποι με δεδομένη τη συνέχιση της απεργίας πείνας, εκτιμούμε ότι τις προσεχείς ημέρες, θα εμφανίσουν γενική απορρύθμιση του οργανισμού τους, ως αποτέλεσμα ηλεκτρολυτικών και μεταβολικών διαταραχών, απορρύθμιση που ενδέχεται να οδηγήσει σε καταστάσεις απειλητικές για την οργανική, διανοητική και ψυχική τους υγεία, ακόμα και για την ίδια τους τη ζωή.
Καταγγέλλουμε το γεγονός ότι, στις φυλακές όπου κρατούνται, μεγάλη πλειοψηφία των απεργών πείνας παραμένουν σε συνθήκες ελλιπέστατης έως μηδενικής προσφοράς ιατρικής και νοσηλευτικής επίβλεψης.
Καταγγέλλουμε το γεγονός ότι, σε τρεις από τις τέσσερις περιπτώσεις μεταγωγών τους σε νοσοκομεία του ΕΣΥ, η άρνηση του απεργού πείνας να λάβει υγρά ενδοφλεβίως ερμηνεύθηκε ως άρνηση νοσηλείας και φροντίδας με αποτέλεσμα την επιστροφή τους στην φυλακή και την περαιτέρω ταλαιπωρία τους που θέτει σε μείζονα κίνδυνο την υγεία τους.
Κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, καλούμε τους αρμόδιους και προσωπικά τον Υπουργό Δικαιοσύνης να λάβουν κάθε δυνατό μέτρο ώστε να μην συνεχιστεί η αδιέξοδη διελκυστίνδα που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει σε σοβαρότατο κίνδυνο μονίμων βλαβών υγείας των κρατουμένων απεργών πείνας ή/και απώλειας ανθρώπινων ζωών. Οφείλουν να σταθούν ενώπιον των ευθυνών τους προτού να είναι αργά, και όσον αφορά την επίλυση των αιτημάτων που θέτουν οι απεργοί πείνας, και όσον αφορά αυτές καθαυτές τις συνθήκες ζωής και νοσηλείας τους.
ΟΙ ΙΑΤΡΟΙ
Όλγα Κοσμοπούλου
Παντελία Βεργοπούλου
Σπυρίδων Σακκάς
Βασιλική Κορβέση
ΑΘΗΝΑ 21/3/2015
Σήμερα 20/3 και ενώ διανύω την 19η μέρα απεργίας πείνας οδηγήθηκα μετά από τρίωρη παραμονή μου στο “νοσοκομείο” των φυλακών Κορυδαλλού, στο Τζάνειο με την ασφυκτική συνοδεία ΕΟΜ και ΕΚΑΜ. Η μεταγωγή μου σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο κρίθηκε απαραίτητη καθώς στη σημερινή εξέταση ο προσωπικός μου ιατρός Σακκάς Σπυρίδωνας διέγνωσε χαμηλές τιμές σακχάρου (59 συγκεκριμένα), έντονη καταβολή, ζαλάδες συν του ότι έχω χάσει 9.3 κιλά που ισοδυναμεί με το 12.8% του σωματικού μου βάρους.
Κατά την παραμονή μου στο Τζάνειο όλες οι εξετάσεις γινόντουσαν με ασφυκτική παρουσία μπάτσων, ένα γεγονός που διόλου δεν εκνεύριζε τους ιατρούς οι οποίοι έδειχναν πολύ εξοικειωμένοι με αυτό. Αξίζει να τονιστεί ότι ενώ σε δύο εξετάσεις οι μπάτσοι ήταν διατεθειμένοι να μου λύσουν τις χειροπέδες δεν τους άφησαν οι ιατροί, με αποτέλεσμα να με εξετάζουν σιδεροδέσμιο. Μετά το πέρας όλων των εξετάσεων και ενώ ήμουν ξαπλωμένος σε φορείο με χειροπέδες και τέσσερις μπάτσους πάνω απ’ το κεφάλι μου ήρθε μία ιατρός η οποία χωρίς να με ρωτήσει άρχισε να μου κάνει ένεση ζαχαρόνερου στον φλεβοκαθετήρα που μου είχαν βάλει για να μου πάρουν αίμα. Όταν αντιλήφθηκα τι γινόταν (διότι στην αρχή είχα κλειστά τα μάτια μου) τη σταμάτησα βγάζοντας μόνος μου την ένεση ρωτώντας την έντονα γιατί το κάνει αυτό χωρίς να με ρωτήσει ξεκαθαρίζοντας της παράλληλα πως η απεργία πείνας που πραγματοποιώ είναι συνειδητή μου επιλογή και θέλω εγώ να ελέγχω την εκάστοτε φθορά του σώματος μου. Μετά από ένα μικρό διάλογο η ιατρός μου ξεκαθάρισε ορθά κοφτά πως σαν κρατούμενος και ασθενής θα κάνω ότι μου λένε οι ιατροί και όχι ότι θέλω εγώ και αποχώρησε. Μετά από δέκα λεπτά ο διευθυντής της παθολογικής κλινικής Δρίμης Στυλιανός μου ξεκαθάρισε πως εφόσον δεν δέχομαι ορό δεν δύναται να νοσηλευτώ στο νοσοκομείο. Στα επιχειρήματα μου πως η φροντίδα ενός απεργού στο νοσοκομείο δεν είναι να δέχεται ορό αλλά οι καλύτερες συνθήκες σε σχέση με τη φυλακή και ο άμεσος έλεγχος στα ζωτικά του όργανα, μου επανέλαβε πως δεν υπάρχει περίπτωση να νοσηλευτώ χωρίς να λάβω ορό. Τέλος όταν μετά την άρνηση μου να τον λάβω, και στην ερώτηση μου αν παίρνει την ευθύνη να με γυρίσει στη φυλακή με το σάκχαρο μου στα όρια του υπογλυκαιμικού σοκ, μου απάντησε πως την αναλαμβάνει και μάλιστα πως αυτός υπόγραψε τις εξετάσεις μου για να γυρίσω στη φυλακή.
Οι εκάστοτε ιατροί πρέπει να μάθουν να υψώνουν το ανάστημα τους και να μη λειτουργούν ως υφιστάμενοι των μπάτσων όταν ο ασθενής τυγχάνει να είναι κρατούμενος. Η απεργία πείνας είναι μία συνειδητή πολιτική επιλογή αντίστασης. Μία επιλογή που έγινε γνωρίζοντας τα ρίσκα από πριν. Το ιατρικό προσωπικό λοιπόν αντί να λειτουργεί κατασταλτικά ως άλλος δεσμοφύλακας οφείλει να είναι δίπλα στον ασθενή παρέχοντας του (σε συνεννόηση με αυτόν) την απαραίτητη φροντίδα. Από τη μεριά μου συνεχίζω χωρίς καμία διάθεση οπισθοχώρησης την απεργία πείνας με τα αιτήματα του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων και συγκεκριμένα :
– Κατάργηση των τρομονόμων 187 και 187Α
– Κατάργηση του κουκουλονόμου
– Οριοθέτηση στη χρήση του DNA ως αποδεικτικού μέσου
– Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’
– Την απελευθέρωση του πολυτραυματία αντάρτη Σάββα Ξηρού για να λάβει τη νοσηλεία που του αρμόζει.
Για κάθε μέρα που περνάει και επιβαρύνεται η υγεία μας άμεσα υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα ο υπουργός δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος.
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ
Χαρίσης Φοίβος