Κείμενο του ταμείου για τις απεργίες πείνας – 21.03.2015

Από τις 2 Μαρτίου οκτώ πολιτικοί κρατούμενοι (Δ. Κουφοντίνας, Κ. Γουρνάς, Ν. Μαζιώτης, Α. Σταμπούλος, Τ. Θεοφίλου, Φ. Χαρίσης, Α. Ντάλιος, Γ. Καραγιαννίδης) έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας ενάντια στο σύγχρονο καθεστώς έκτακτης ανάγκης που συντηρείται από τη σημερινή “αντιμνημονιακή” συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στη συνέχεια μπήκαν στην απεργία και οι Γ. Σαραφούδης, Δ. Μπουρζούκος και Δ. Πολίτης καθώς και 8 Τούρκοι και Κούρδοι αγωνιστές, ενώ πρόκειται να μπουν κι άλλοι συμμετέχοντες στο ΔΑΚ σε μεταγενέστερο χρόνο. Με τρία πλαίσια αιτημάτων, που συγκλίνουν στην κοινή στόχευση για την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης που εφαρμόζεται εναντίον αγωνιστών εντός κι εκτός των τειχών, καθώς κι εναντίον της εγκληματοποίησης των κοινωνικών αντιστάσεων συνολικά, οι πολιτικοί κρατούμενοι διεκδικούν:

– Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’.

– Κατάργηση της ειδικής “αντι”τρομοκρατικής νομοθεσίας (ν. 187 περί “εγκληματικής οργάνωσης” και 187Α περί “τρομοκρατικής οργάνωσης”).

– Κατάργηση του “κουκουλονόμου”.

– Οριοθέτηση της χρήσης και της επεξεργασίας του DNA σαν αποδεικτικό μέσο.

– Απελευθέρωση του πολυτραυματία μέλους της 17Ν Σάββα Ξηρού, που στο πρόσωπό του συμπυκνώνεται η εκδικητική μανία του κράτους ενάντια στους πολιτικούς του αντιπάλους.

Ταυτόχρονα, μετά το πογκρόμ διώξεων και προφυλακίσεων εναντίον του συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντος μελών της ΣΠΦ, που ακολούθησε μετά τη σύλληψη της αναρχικής Αγγελικής Σπυροπούλου, τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων τη Φωτιάς και η Α. Σπυροπούλου έχουν ξεκινήσει παράλληλη απεργία πείνας, με στόχο την απελευθέρωση των συγγενικών τους προσώπων, στηρίζοντας και τα αιτήματα της απεργίας πείνας των υπολοίπων.

Τόσο το τελευταίο τρομο-σόου με αφορμή τη σύλληψη της Α. Σπυροπούλου όσο και οι διαδοχικές εισβολές σε σπίτια αναρχικών με την επανενεργοποίηση της προσφιλούς μεθόδου της φάμπρικας ανωνύμων τηλεφωνημάτων, δείχνουν πως η συγκυβέρνηση παρά το “φιλολαϊκό” προφίλ που πουλάει, χρησιμοποιεί την ίδια κατασταλτική στρατηγική με τους προκατόχους της, στα πλαίσια της “αντι”τρομοκρατικής εκστρατείας. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτή η πολιτική αποτελεί προάγγελο για το τσάκισμα κάθε κοινωνικής αντίστασης, εν όψει της επικύρωσης ενός νέου μνημονίου. Άλλωστε, η ελαστικότητα που χαρακτηρίζει τον “αντι”τρομοκρατικό νόμο, επιτρέπει στο κράτος τη δίωξη κάθε αντιστεκόμενου κομματιού της κοινωνίας, από τη στιγμή που ο αγώνας που διεξάγει παίρνει μια πιο συγκρουσιακή μορφή.

Το διακύβευμα, λοιπόν, του αγώνα των πολιτικών κρατουμένων δεν περιορίζεται στα στενά όρια των φυλακών, αλλά επαναθέτει σε κεντρικό πλάνο το σύνολο των κοινωνικών αντιστάσεων και την αναγκαιότητα της συνέχισής και όξυνσής τους.

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών

Καταγγελία του απεργού πείνας Φοίβου Χαρίση – 20.03.2015

Σήμερα 20/3 και ενώ διανύω την 19η μέρα απεργίας πείνας οδηγήθηκα μετά από τρίωρη παραμονή μου στο “νοσοκομείο” των φυλακών Κορυδαλλού, στο Τζάνειο με την ασφυκτική συνοδεία ΕΟΜ και ΕΚΑΜ. Η μεταγωγή μου σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο κρίθηκε απαραίτητη καθώς στη σημερινή εξέταση ο προσωπικός μου ιατρός Σακκάς Σπυρίδωνας διέγνωσε χαμηλές τιμές σακχάρου (59 συγκεκριμένα), έντονη καταβολή, ζαλάδες συν του ότι έχω χάσει 9.3 κιλά που ισοδυναμεί με το 12.8% του σωματικού μου βάρους.

   Κατά την παραμονή μου στο Τζάνειο όλες οι εξετάσεις γινόντουσαν με ασφυκτική παρουσία μπάτσων, ένα γεγονός που διόλου δεν εκνεύριζε τους ιατρούς οι οποίοι έδειχναν πολύ εξοικειωμένοι με αυτό. Αξίζει να τονιστεί ότι ενώ σε δύο εξετάσεις οι μπάτσοι ήταν διατεθειμένοι να μου λύσουν τις χειροπέδες δεν τους άφησαν οι ιατροί, με αποτέλεσμα να με εξετάζουν σιδεροδέσμιο. Μετά το πέρας όλων των εξετάσεων και ενώ ήμουν ξαπλωμένος σε φορείο με χειροπέδες και τέσσερις μπάτσους πάνω απ’ το κεφάλι μου ήρθε μία ιατρός η οποία χωρίς να με ρωτήσει άρχισε να μου κάνει ένεση ζαχαρόνερου  στον φλεβοκαθετήρα που μου είχαν βάλει για να μου πάρουν αίμα. Όταν αντιλήφθηκα τι γινόταν (διότι στην αρχή είχα κλειστά τα μάτια μου) τη σταμάτησα βγάζοντας μόνος μου την ένεση ρωτώντας την έντονα γιατί το κάνει αυτό χωρίς να με ρωτήσει ξεκαθαρίζοντας της παράλληλα πως η απεργία πείνας που πραγματοποιώ είναι συνειδητή μου επιλογή και θέλω εγώ να ελέγχω την εκάστοτε φθορά του σώματος μου. Μετά από ένα μικρό διάλογο η ιατρός μου ξεκαθάρισε ορθά κοφτά πως σαν κρατούμενος και ασθενής θα κάνω ότι μου λένε οι ιατροί και όχι ότι θέλω εγώ και αποχώρησε. Μετά από δέκα λεπτά ο διευθυντής της παθολογικής κλινικής Δρίμης Στυλιανός μου ξεκαθάρισε πως εφόσον δεν δέχομαι ορό δεν δύναται να νοσηλευτώ στο νοσοκομείο. Στα επιχειρήματα μου πως η φροντίδα ενός απεργού στο νοσοκομείο δεν είναι να δέχεται ορό αλλά οι καλύτερες συνθήκες σε σχέση με τη φυλακή και ο άμεσος έλεγχος στα ζωτικά του όργανα, μου επανέλαβε πως δεν υπάρχει περίπτωση να νοσηλευτώ χωρίς να λάβω ορό. Τέλος όταν μετά την άρνηση μου να τον λάβω, και στην ερώτηση μου αν παίρνει την ευθύνη να με γυρίσει στη φυλακή με το σάκχαρο μου στα όρια του υπογλυκαιμικού σοκ, μου απάντησε πως την αναλαμβάνει και μάλιστα πως αυτός υπόγραψε τις εξετάσεις μου για να γυρίσω στη φυλακή.

   Οι εκάστοτε ιατροί πρέπει να μάθουν να υψώνουν το ανάστημα τους και να μη λειτουργούν ως υφιστάμενοι των μπάτσων όταν ο ασθενής τυγχάνει να είναι κρατούμενος. Η απεργία πείνας είναι μία συνειδητή πολιτική επιλογή αντίστασης. Μία επιλογή που έγινε γνωρίζοντας τα ρίσκα από πριν. Το ιατρικό προσωπικό λοιπόν αντί να λειτουργεί κατασταλτικά ως άλλος δεσμοφύλακας οφείλει να είναι δίπλα στον ασθενή παρέχοντας του (σε συνεννόηση με αυτόν) την απαραίτητη φροντίδα. Από τη μεριά μου συνεχίζω χωρίς καμία διάθεση οπισθοχώρησης την απεργία πείνας με τα αιτήματα του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων και συγκεκριμένα :

–  Κατάργηση των τρομονόμων 187 και 187Α

–  Κατάργηση του κουκουλονόμου

–  Οριοθέτηση στη χρήση του DNA ως αποδεικτικού μέσου

–  Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’

–  Την απελευθέρωση του πολυτραυματία αντάρτη Σάββα Ξηρού για να λάβει τη νοσηλεία που του αρμόζει.

   Για κάθε μέρα που περνάει και επιβαρύνεται η υγεία μας άμεσα υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα ο υπουργός δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος.

 

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

 

                                                                                                       Χαρίσης Φοίβος

Ανακοίνωση των απεργών πείνας από την Τουρκία – 20.03.2015

Εμείς οι πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία στις ελληνικές φυλακές, με σκοπό να στηρίξουμε την απεργία πείνας που άρχισαν οι πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές, από τις 11 Μάρτη αρχίσαμε τριήμερες κυλιόμενη απεργίες πείνας  σε γκρουπ των 4 ατόμων.  Υποστηρίζουμε όλα τα αιτήματα των κρατουμένων απεργών πείνας.

 Οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι, οι φυλακές υψίστης ασφαλείας, η καταπίεση και οι συλλήψεις οικογενειών, η μη αποφυλάκιση των αρρώστων και ανάπηρων κρατουμένων και η εγκατάλειψή τους στο θάνατο, η απομόνωση, θεωρούμε ότι είναι μια επίθεση ενάντια στον επαναστατικό αγώνα, των επαναστατών και στον αγώνα για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες.

Σήμερα και ο αγώνας που διεξάγεται στη χώρα μας ενάντια στις φυλακές τύπου F που είναι όμοιες με τις φυλακές τύπου Γ και ενάντια στους αντιτρομοκρατικούς νόμους, άρχισε στις φυλακές το 2000 και κράτησε 7 χρόνια. Στην αντίστασή μας με Απεργία Πείνας Μέχρι Θανάτου, τόσο μέσα στις φυλακές όσο και έξω από αυτές με τη συμμετοχή των οικογενειών μας, δώσαμε μάρτυρες 122 κρατούμενους συντρόφους μας.  Ταυτόχρονα, σε επίθεση που έγινε σε όλες τις φυλακές,  με χημικά αέρια, με σφαίρες και με φλογοβόλα, δολοφονήθηκαν άγρια 28 σύντροφοί μας. Ανάμεσα σε αυτούς 6 συντρόφισσες μας κάηκαν ζωντανοί. Κατά την απεργία πείνας, 600 σύντροφοί μας απεργοί πείνας, έμειναν παράλυτοι εξαιτίας των βίαιων επεμβάσεων.  Προσπαθούν να επιβιώσουν αντιμετωπίζοντας άλλοι προβλήματα σωματικής υγείας και άλλοι ψυχολογικά προβλήματα. Λόγω των βίαιων επεμβάσεων πολλοί σύντροφοί μας έχασαν την μνήμη τους. Ακόμη και τώρα πολλοί σύντροφοί μας κρατούνται στην απομόνωση, και με τα βασανιστήρια της απομόνωσης προσπαθούν να τους δολοφονήσουν. Τελευταία, στο όνομα του «νόμου εσωτερικής ασφάλειας» με τους καινούργιους νόμους, το φασιστικό κράτος του ΑΚΡ (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξη) συνεχίζει τις επιθέσεις του δίνοντας στην αστυνομία το δικαίωμα να προβαίνει σε δολοφονίες. Παρόλες αυτές τις επιθέσεις, τις δολοφονίες και τις παραλυσίες δεν παραιτηθήκαμε από τις ιδέες μας και από τον αγώνα μας. Τόσο μέσα όσο και έξω ο αγώνας μας συνεχίζεται. Οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι, οι φυλακές υψίστης ασφαλείας είναι προϊόντα του ιμπεριαλισμού. Μπήκαν σε ισχύ με στόχο να καταστείλουν τον επαναστατικό αγώνα, να υποτάξουν τους επαναστάτες, να τους δολοφονήσουν, να είναι μηχανισμός καταστολής, εκφοβισμού και τρομοκράτησης των λαών.

Στη χώρα μας που οι φυλακίσεις φτάνουν τα δεκάδες χρόνια, που πληρώνουμε το αντίτιμο των βασανιστηρίων και δίνοντας θύματα, αγωνιζόμαστε για την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας και των αντιτρομοκρατικών νόμων, και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια σε αυτά σε όλα τα μέρη του κόσμου. Και εδώ στην Ελλάδα που είμαστε κρατούμενοι, υποστηρίζουμε την απεργία πείνας που άρχισαν οι πολιτικοί κρατούμενοι για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ και των αντιτρομοκρατικών νόμων,  και απαιτούμε να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματά τους.

Ζήτω η Διεθνής Αλληλεγγύη!

Λευτεριά στους Πολιτικούς Κρατούμενους!

πηγή: ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ

Δήλωση του Ν. Μαζιώτη για την απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων – 20.03.2015

Ήδη βρισκόμαστε στη 19η ημέρα απεργίας πείνας με αίτημα την κατάργηση της «αντιτρομοκρατικής» νομοθεσίας, των άρθρων 187Α και 187, την κατάργηση του κουκουλονόμου και των φυλακών τύπου Γ και την απελευθέρωση του καταδικασμένου για τη 17Ν Σάββα Ξηρού. Αλληλέγγυοι στον αγώνα μας είναι και οι Τούρκοι πολιτικοί κρατούμενοι στην Ελλάδα με κυλιόμενες απεργίες πείνας.

Αυτή η απεργία πείνας που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι ουσιαστικά η πρώτη αμιγώς απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων που βάζει στο στόχαστρο γενικότερα την «αντιτρομοκρατική» κατασταλτική πολιτική του κράτους. Είναι η μόνη αυτή τη στιγμή πολιτική και αγωνιστική κινητοποίηση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που μόλις πρόσφατα, σε αντίθεση με ότι είχε υποσχεθεί αποδέχτηκε με τη συμφωνία του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου και το χρέος και τα μνημόνια, την τρόικα και την αξιολόγηση, δίχως να συναντήσει αντιδράσεις από μια κοινωνία που είναι βυθισμένη στην εξαθλίωση και στην απόγνωση, ενώ το καλοκαίρι του 2015 θα ψηφίσει το 3ο μνημόνιο.

Η πρόσφατη κατάθεση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης καλύπτει εν μέρει κάποια από τα αιτήματα των πολιτικών κρατούμενων, ο ΣΥΡΙΖΑ που στο παρελθόν ήταν λαλίστατος και διακήρυσσε ότι θα καταργήσει τους «αντιτρομοκρατικούς» νόμους και τον κουκουλονόμο –οι σημερινοί υπουργοί Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης είχαν αποχωρήσει από τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή για τον 1ο «αντιτρομοκρατικό» του 2001- τώρα ως κυβέρνηση ευθυγραμμίζεται με τον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας».

Συνεχίζω την απεργία πείνας μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους για την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων.

Ο αγώνας των πολιτικών κρατούμενων είναι κομμάτι του αγώνα για την ανατροπή του κεφαλαίου και του κράτους, για την ανατροπή ενός καθεστώτος που φέρνει εξαθλίωση, φτώχεια, μνημόνια, καταστολή, για την επανάσταση.

 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

 

Νίκος Μαζιώτης,

μέλος του Επαναστατικού Αγώνα

φυλακές Δομοκού