Category: Κείμενα

Λευτεριά στον πολυτραυματία αντάρτη πόλης Σάββα Ξηρό.

Στις 19 Δεκεμβρίου εξετάζεται στα δικαστήρια Πειραιά η αίτηση για διακοπή ποινής του Σάββα Ξηρού ώστε να καταφέρει να νοσηλευτεί σε ένα νοσοκομείο με την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Το κράτος εκδικείται τον Σάββα Ξηρό για την αντάρτικη επαναστατική του δράση μέσα από τις γραμμές της Ε.Ο. 17Ν κρατώντας τον αιχμάλωτο εδώ και 11,5 χρόνια σε συνθήκες που είναι αδύνατο να φροντίσει τα προβλήματα υγείας του.

Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής είναι η διαρκής επιδείνωση της υγείας του Σάββα Ξηρού σε τέτοια επίπεδα ώστε η ζωή του να βρίσκεται πλέον σε κίνδυνο. Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του προβλήματος, ο Σάββας είναι σχεδόν κουφός, ουσιαστικά τυφλός, με φλεβική ανεπάρκεια που επηρεάζει τα κάτω άκρα, με σοβαρά νευρολογικά και αγγειακά προβλήματα, έχει υποστεί ακρωτηριασμό στο δεξί του χέρι, ενώ έχει διαγνωστεί με πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας εξαιτίας της φυλάκισής του σε άθλιες συνθήκες.

Η προσπάθεα του κράτους να εξοντώσει τον Σάββα Ξηρό πρέπει να βρει απέναντι της την πολύμορφη επαναστατική αλληλεγγύη που πηγάζει μέσα από τον αγώνα για την καταστροφή του κοινωνικού συστήματος.

Για αυτό δεν ζητάμε από τον εχθρό μας να δείξει τον ανθρωπισμό του, ούτε καταγγέλουμε τις απάνθρωπες μεταχειρίσεις που επιφυλάσσει σε όσους αμφισβητούν την παντοδυναμία του.

Έχουμε πόλεμο και η απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού θα γίνει αποκλειστικά και μόνο όταν το κράτος αισθανθεί ότι απειλείται από τις δράσεις αλληλεγγύης που θα στοχεύσουν στο να  δημιουργηθεί ένας ισχυρός εκβιασμός που θα αναγκάσει το κράτος να απελευθερώσει τον Σάββα Ξηρό.

Η συλλογική μνήμη είναι αυτή που συνδέει τις πορείες των επαναστατημένων που συγκρούστηκαν με την εξουσία, σχηματίζει παρακαταθήκες και αποτελεί ένα μόνιμο εφαλτήριο για συνέχιση του αγώνα.

Αλληλεγγύη στον αντάρτη πόλης Σάββα Ξηρό.

Για την όξυνση της επαναστατικής αλληλεγγύης.

Για την όξυνση του ίδιου του αγώνα.

Μιχάλης Ραμανδάνογλου

Εριγιόν Μουσταφά

Ράμι Συριανός

Ηλίας Καραντουμάν

Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος

Γιώργος Καραγιαννίδης

Αλέξανδρος Μητρούσιας

Τάσος Θεοφίλου

Μπάμπης Τσιλιανίδης

Γρηγόρης Σαραφούδης

Νίκος Ρωμανός

Δημήτρης Πολίτης

Αργύρης Ντάλιος

Φοίβος Χαρίσης

Γιάννης Μιχαηλίδης

Στέφανος Αμίλητος

Στις 19 Δεκέμβρη, εκδικάζεται στο Εφετείο του Πειραιά η νέα αίτηση αποφυλάκισης του Σάββα Ξηρού, για διακοπή έκτισης της ποινής του για σοβαρούς λόγους υγείας. Ο Σάββας βρίσκεται στον 12ο χρόνο φυλάκισης του.

Ήταν καλοκαίρι του 2002, όταν εξερράγη  εκρηκτικός μηχανισμός στα χέρια του Σάββα Ξηρού, αρχίζοντας έτσι η αντίστροφη μέτρηση για την εξάρθρωση της Επαναστατικής Οργάνωσης 17Ν, μετά από 27χρόνια συνεχούς παρουσίας στον ένοπλο αγώνα. Από τότε ξεκίνησε η ελληνική εκδοχή του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» που είχαν κηρύξει ήδη οι ΗΠΑ και οι δυτικοί.

Από τότε ξεκίνησαν οι ειδικοί τρόποι αντιμετώπισης από τη μεριά του κράτους των αγωνιστών του ένοπλου αγώνα, με ειδικούς νόμους, ειδικά δικαστήρια που θύμιζαν στρατοδικεία και φυσικά τις εξοντωτικές ποινές, τα ειδικά κελιά – λευκά κελιά, ένα απάνθρωπο καθεστώς φυλάκισης σε μόνιμη απομόνωση.

Ο Σάββας, σήμερα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση υγείας, αλλά και συνθηκών κράτησης. Το υποτυπώδες νοσοκομείο των φυλακών που νοσηλεύεται τα τελευταία χρόνια, δεν παρέχει καμία φροντίδα κι έτσι η υγεία του επιβαρύνεται καθημερινά. Είναι ένας άνθρωπος καταδικασμένος σε αργό θάνατο, μέρα με τη μέρα.

Οι ιατρικές γνωματεύσεις, δείχνουν έναν άνθρωπο, ουσιαστικά τυφλό, με φλεβική ανεπάρκεια και επίδρασή της στα κάτω άκρα, σχεδόν κουφός, με σοβαρά νευρολογικά και αγγειακά προβλήματα, με ιστορικό άσθματος από παλιά, έχει επίσης υποστεί ακρωτηριασμό του δεξιού του χεριού και πλέον με πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας, διαγνωσμένη από δύο κρατικά νοσοκομεία, την οποία απέκτησε εξαιτίας της απάνθρωπης μεταχείρισης που είχε στη φυλακή.

Το ελληνικό κράτος καταδικάστηκε το 2010 ακόμη κι από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, εξαιτίας της ανεπαρκούς φροντίδας που επέδειξε στα ανυπέρβλητα προβλήματα υγείας του Σάββα Ξηρού, αλλά δεν άλλαξε τίποτε. Δεν επέτρεψε καν την νοσηλεία του σε δημόσιο νοσοκομείο, όπως είχαν εισηγηθεί ακόμη και ιατροδικαστές

Η συνέχιση της κράτησης του, μόνο ως δείγμα εκδικητικότητας του κράτους, απέναντι σε έναν εχθρό του μπορεί να εξηγηθεί. Προς έναν πολιτικό κρατούμενο κι αυτό γιατί η απόπειρα ηθικής και φυσικής εξόντωσης οποιουδήποτε αγωνιστή, λειτουργεί παραδειγματικά, επιδιώκοντας να εκφοβίσει και να αποθαρρύνει όσους επιλέγουν να αγωνιστούν και όσους το σκεφτούν, ιδιαίτερα στις σημερινές οξυμένες κοινωνικές συνθήκες.

Ας ορθώσουμε φραγμό στην εκδικητικότητα του κράτους,  να σώσουμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια του φυλακισμένου αγωνιστή. Του αντάρτη πόλης Σάββα Ξηρού.

Σήμερα, βράδυ 15/12 διακόψαμε την απεργία πείνας και δίψας αφού καταφέραμε να πετύχουμε τον πρωταρχικό μας στόχο, δηλαδή τη διατήρηση της κοινότητάς μας.

Με την κίνησή μας αυτή αντισταθήκαμε στην προσπάθεια της υπηρεσίας να μας διασπάσει και ξεκαθαρίσαμε ότι δεν θα ανεχτούμε καμία απόπειρα προσβολής της αξιοπρέπειας μας.

Όσον αφορά την επιλογή της ΄Α πτέρυγας ως αίτημα έγινε μόνο και μόνο για να διασφαλιστούμε απ’ το ενδεχόμενο να μας πάνε όλους μαζί σε πτέρυγα απομόνωσης. Κατά τη διάρκεια της απεργίας πληροφορηθήκαμε ότι το πρόβλημα της υπηρεσίας σχετικά με τη επιστροφή μας στην ΄Α πτέρυγα είναι η αρνητική στάση άλλων κρατουμένων. Αφού οι ίδιοι αρχηγοί των κλικών που ελέγχουν την πτέρυγα το επιβεβαίωσαν στους συντρόφους μας, καταλήξαμε ότι δε θέλουμε να επιστρέψουμε σε μια ευνοημένη πτέρυγα ειδικά από τη στιγμή που η ρηξιακή τακτική που ακολουθούμε σε σχέση με τους ανθρωποφύλακες, διασαλεύει την ησυχία, τη βολή και τα προνόμια, το βασικό μέλημα των περισσότερων κρατουμένων.

Θα ακολουθήσει αναλυτικό κείμενο με όλα τα τεκταινόμενα.

Υ.Γ. Οι φωνές και τα συνθήματα των συντρόφων μας κράτησαν συντροφιά, διαρρηγνύοντας την απομόνωση των πειθαρχείων, ενώ οι φλόγες της επίθεσης στο αστυνομικό τμήμα μας ζέσταναν την καρδιά.

 

Δημήτρης Πολίτης

Γιάννης Μιχαηλίδης

Φοίβος Χαρίσης

Αργύρης Ντάλιος

Γιώργος Καραγιαννίδης

Μπάμπης Τσιλιανίδης

Γρηγόρης Σαραφούδης