Author: tameio

Κύριε Υπουργέ, οι κρατούμενοι και νοσηλευόμενοι στο Νοσοκομείο Κρατουμένων ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ για την μεταχείριση, που μας επιφύλαξε το νομοσχέδιο σας, όπως διοχετεύθηκε στο τύπο, γιατί συνειδητοποιούμε(για μία ακόμη φορά),ότι αντιμετωπιζόμαστε ως “μιαρά απορρίμματα” της σωφρονιστικής πολιτικής, της οποίας η προσοχή και το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην ειδική μεταχείριση συγκεκριμένων, κάθε φορά, κατηγοριών κρατουμένων με την αφειδή παροχή ευνοιών και προνομίων…..

Δεν αρνούμαστε τέτοιες διακρίσεις, υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι δεν προσβάλλουν, δεν αναιρούν, δεν καταργούν και δεν παραβιάζουν τις βασικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, διαφορετικά αναπαράγεται ο γνωστός ιδιότυπος πατερναλιστικός ελιτισμός, υπό την σκέπη, μάλιστα, της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Η δική σας προσωπική, επιστημονική, βιωματική και ιδεολογική διαδρομή και ιστορία ήταν για όλους εμάς εγγύηση, πως κάτι θα άλλαζε στο άνυδρο και άδενδρο τοπίο της δήθεν σωφρονιστικής πολιτικής και πρακτικής της χώρας.

Αντ’ αυτού έκπληκτοι βλέπουμε το νομοσχέδιο σας να είναι μια χύδην αποσπασματική και ασπόνδυλη καταγραφή ρυθμίσεων, χωρίς λογική, ειρμό, πολιτικό-δικαιϊκό μπούσουλα και αρχές.

Κατανοούμε βέβαια π.χ. (με καρτερική ανοχή και αντοχή…..) τις εξαντλητικές ρυθμίσεις του άρθρου 6 για τους χρήστες ναρκωτικών, που οδηγούν σε πλήρη, σχεδόν, ποινική ασυλία τους, αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί η ίδια, τουλάχιστον, μεταχείριση δεν γίνεται ΚΑΙ στους ασθενείς κρατουμένους, οι οποίοι, σε κάθε περίπτωση, ούτε έχουν επιλέξει αλλά ούτε και φταίνε οι ίδιοι για την κατάσταση της υγείας τους!

Το χειρότερο, όμως, είναι, ότι όλοι εμείς οι νοσηλευόμενοι(και όχι μόνον…) βλέπουμε, ότι με το νομοσχέδιο σας ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ η θέση μας, ενώ οι διαδικασίες και ρυθμίσεις που εισάγει δημιουργούν τις πρϋποθέσεις για ατέρμονες, χρονοβόρες, ατελέσφορες, περιττές και αδιέξοδες δικονομικές διεργασίες επαμφοτερίζουσες ερμηνείες και γραφειοκρατικές τυπολαγνείες.

Ακόμη και οι περί τα νομικά αδαείς, σαν και εμάς, αναρωτιούνται αν οι συντάκτες του νομοσχεδίου έχουν σχέση με την ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ της νομικής επιστήμης, της δικονομικής διαδικασίας και της διοικητικής πρακτικής.

Απελπισμένοι και απογοητευμένοι δεν μας δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά μόνον να αντιδράσουμε, σε περίπτωση που επιμείνετε, με το μοναδικό μέσο, που έχουμε στην διάθεση μας, δηλαδή: ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, ελπίζοντας, πλέον, ΜΟΝΟΝ στην απελπισία και την δική μας μοίρα!

Σας δηλώνουμε λοιπόν ότι από σήμερα παραδίδουμε τα φάρμακα μας και απέχουμε από το συσσίτιο και σας καλούμε να τηρήσετε αυτά που μας υποσχεθήκατε.

Κορυδαλλός 23/3/2015
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
Οι νοσηλευόμενοι κρατούμενοι του Νοσοκομείου Φυλακών Κορυδαλλού
twitter: @kolastirio

Τα αιτήματα μας, σε σχέση με το νέο νομοσχέδιο, είναι εν συντομία τα κάτωθι:

1)Για το 110Α Π.Κ.:

α)Κατάργηση,για τις περιπτώσεις που υπάγονται στη ρύθμιση του άρθρου 110Α,της προσθήκης ορίων έκτισης ποινής,επιβολής περιοριστικού όρου και δυνατότητας ανάκλησης.Επαναφορά της εφ’άπαξ χορήγησης.

Προκειται για μια διάταξη ανθρωπιστικού χαρακτήρα που χορηγεί απόλυση υπό όρο,σε βαριά πάσχοντες,χωρίς περιορισμούς και χορηγείται μόνο μια φορά.Η απολύση υπό όρο κατ’ άρθρο 110Α’ χορηγείται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ υπό τον όρο ΤΗΣ ΑΡΣΗΣ(άρθρο 108).Τι λέει όμως αυτό το άρθρο;Το άρθρο 108 λέει ότι όποιος απολύεται,κατά την περίοδο δοκιμασίας(δηλαδή για όσο χρόνο υπολοιπόταν ως την οριστική λήξη της ποινής του),αν ξανακάνει αδίκημα έρχεται πίσω στη φυλακή και εκτίει και την παλία ποινή αλλά και την νέα ***αθροιστικά***.Δηλαδή σε τιμωρεί και εκτίεις πρώτα την παλιά ποινή και μετά την νέα ***ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ*** σου το δικαίωμα της συγχώνευσης.

Στο επίμαχο άρθρο ο νομοθέτης έχει κάνει αυτή την πρόβλεψη να μην συντρέχουν δηλαδή οι άλλες προϋποθέσεις των άρθρων 105(όρια ποινής) και 106(επιβολή περιοριστικών όρων)για να δώσει μια και μοναδική ευκαιρία στον κατάδικο(γι αυτό έλεγε ότι χορηγείται άπαξ και σημειώνεται στο Ποινικό μητρώο του),ο οποίος ΝΟΣΕΙ από σοβαρές ασθένειες,να αντιμετωπίσει την ασθένεια του εκτός φυλακής ή να μην πεθάνει σε μέσα αυτήν. Με το νέο όμως νόμο αν υποτεθεί ότι κάποιος νοσεί από μια ασθένεια όπως η νεφρική ανεπάρκεια θα πρέπει να εκτίσει το ένα πέμπτο(σε περίπτωση 15 ετών ποινής δηλαδή 3 ολόκληρα χρόνια).Το ερώτημα είναι θα προλάβει να ΖΗΣΕΙ για να εκτίσει;;;;

Θα βγει και θα ξαναμπεί αν έρθει μια νέα ποινή με προγενέστερη τέλεση αδικήματος λόγω καθυστέρησης απονομής της δικαιοσύνης;;;;;; Θα ξαναμπει για να εκτίσει και το ένα πέμπτο ή της νέας ποινής ή της όποιας προκύψει μετά την συγχώνευση. ΘΑ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΜΟΙΡΟΣ ΝΕΦΡΟΠΑΘΗΣ ΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΙΕΙ ΤΟ ΡΗΜΑΔΟΕΝΑ ΠΕΜΠΤΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.ΣΩΣΤΑ;;;;;ΣΩΣΤΑ

Θα μπορούσαμε να σας γράψουμε πολλά παραδείγματα για όλα τα ανεξήγητα φαινόμενα που θα ανακύψουν, αλλά δεν έχει νόημα γιατί τα ίδια λέει και το ΤΜΗΜΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος της ανακοίνωσης που εξέδωσε για το νέο νομοσχέδιο του Υπ. Δικαιοσύνης όσον αφορά τους βαριά ασθενείς.

β)Επειδή έχει παρατηρηθεί ακόμη και τώρα παρόλο που ισχύει ρητά ότι δεν εφαρμόζεται η εξαίρεση του άρθρου 106(περι επιβολής όρων) ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ για λόγους αποκατάστασης της νομιμότητας και της αδικίας να μπει ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΩΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ στο νέο νομοσχέδιο μια παράγραφος ή ένα μεταβατικό άρθρο που να λέει ότι:Σε αυτούς που κατά το παρελθόν απολύθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 110Α και η απόλυση έχει ανάκληθεί κατ’αρθρον 107 Π.Κ.,οι ανακλήσεις αυτές ακυρώνονται και θεωρούνται ως μην γενόμενες.

γ)Αντικατάσταση της παραγράφου 2 του 110Α’ ως εξής:

Για την χορήγηση της απόλυσης υπό όρο αποφαίνεται το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής μετά από την αίτηση του καταδίκου. Ο Εισαγγελέας υποχρεούται αμέσως μετά την υποβολή της αίτησης να διατάξει ειδική πραγματογνωμοσύνη για την διακρίβωση της συνδρομής των προϋποθέσεων της παραγράφου 1 του παρόντος και την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας αν αυτό δεν έχει βεβαιωθεί από το Κ.Ε.Π.Α. Την κατά τα άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη ή την βεβαίωση από το Κ.Ε.Π.Α. υποβάλλει στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών μαζί με την πρόταση του. Η υπ’αριθμόν 164484/18-12-2009 κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης και Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων εφαρμόζεται αναλόγως.

Αυτό γιατί από την απλή ανάγνωση στο σχέδιο νόμου προκύπτει ότι ειδική πραγματογνωμοσύνη αφορά μόνον αυτούς που χρειάζονται την πιστοποίηση ποσοστού αναπηρίας και κανενός άλλου. Επίσης θα χρειαστεί εκ νέου έκδοση κοινής Υπουργικής Απόφασης έτσι όπως είναι τώρα διαμορφωμένο. Η προηγούμενη έκανε ένα χρόνο να εκδοθεί. Πάλι τα ίδια;;;;

2)Να προστεθούν στην παρ.7 του άρθρου 105 Π.Κ. τα εξής:

α)Να αντικατασταθεί στην αρχή της παραγράφου ο όρος “….κάθε ημέρα παραμονής σε σωφρονιστικό κατάστημα κράτησης….” με τον όρο “Κάθε ημέρα ΚΡΑΤΗΣΗΣ….. Ετσι δεν αδικούνται και όσοι κρατούνται μακροχρόνια σε Αστυνομικά τμήματα,Τμήματα Μεταγωγών κ.λ.π.

β)Να προστεθεί περίπτωση στ’ ως εξής:για κρατούμενους που παραμένουν και νοσηλεύονται σε Θεραπευτικά καταστήματα ή Νοσοκομεία για όσο διαρκεί η νοσηλεία τους,εφόσον αυτό το ευεργέτημα δεν τους χορηγείται για άλλον λόγο.

Αυτό διασφαλίζει π.χ. κάποιον ο οποίος νοσηλεύεται μακροχρόνια στο Νοσοκομείο για οποιαδήποτε αιτία.Αυτούς δηλ.που έχουν ποσοστά αναπηρίας από 67% και κάτω ή και 50% και κάτω εφόσον ΔΕΝ είναι επαχθής η κράτηση τους αλλά επιβάλλεται νοσηλεία για έναν χρόνο ας πούμε.Οπως ένας κινητικά ανάπηρος που απαιτείται να διαβιεί σε συνθήκες για ΑΜΕΑ που εντός φυλακής υπάρχουν μόνο στα θεραπευτικά καταστήματα ή Νοσοκομεία.
γ)Να προστεθεί εδάφιο ως εξής:….Ο ευεργετικός υπολογισμός των ημερών κράτησης ισχύει και χορηγείται ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ από την οποτεδήποτε έναρξη και ύπαρξη τον λόγων και προϋποθέσεων που ορίζονται εδώ.

Αναδρομική εφαρμογή για όλους όσους υπάγονται στις περιπτώσεις του ευργετικού υπολογισμού για να συμπεριληφθούν αυτοί που νοσηλεύονται για ασθένειες που αναφέραμε στην προηγούμενη αυτοί με κινητικά ΑΜΕΑ και αυτοί που θα έχουν τώρα για πρώτη φορά το δικαίωμα ευργετικού υπολογισμού για πρώτη φορά αλλά πληρούσαν τις προυποθέσεις από παλιότερα.

3)Αυτοί που δεν υπάγονται στο άρθρο 110Α αλλά υπάγονται στο άρθρο 105 παρ.7 να εκτίουν την ποινή τους με δυο πέμπτα καθ’οιονδήποτε τρόπο

Έτσι εξασφαλίζεται μια δίκαιη αντιμετώπιση ανάλογη με τους υγιείς κρατούμενους, που προωθείται με το παρόν νομοσχέδιο, με διαβαθμίσεις δύο επιπέδων, τους βαριά πάσχοντες του 110Α, άλλα, και αυτούς που είναι ασθενείς και δεν υπάγονται σε αυτό, και πρέπει να τους δωθεί η ευκαιρία να εκτίσουν την ποινή τους λίγο γρηγορότερα από τους υπολοίπους υγιείς. Θυμίζουμε την διαβάθμιση του νέου νομοσχεδίου για τους κρατούμενους γενικά. Έτσι θα πρέπει και θα είναι δίκαιο να υπάρξει και μια διαβάθμιση για τους ασθενείς κρατούμενους που όπως ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ γύρω στα 200 άτομα.