Στις 19 Δεκέμβρη, εκδικάζεται στο Εφετείο του Πειραιά η νέα αίτηση αποφυλάκισης του Σάββα Ξηρού, για διακοπή έκτισης της ποινής του για σοβαρούς λόγους υγείας. Ο Σάββας βρίσκεται στον 12ο χρόνο φυλάκισης του.
Ήταν καλοκαίρι του 2002, όταν εξερράγη εκρηκτικός μηχανισμός στα χέρια του Σάββα Ξηρού, αρχίζοντας έτσι η αντίστροφη μέτρηση για την εξάρθρωση της Επαναστατικής Οργάνωσης 17Ν, μετά από 27χρόνια συνεχούς παρουσίας στον ένοπλο αγώνα. Από τότε ξεκίνησε η ελληνική εκδοχή του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» που είχαν κηρύξει ήδη οι ΗΠΑ και οι δυτικοί.
Από τότε ξεκίνησαν οι ειδικοί τρόποι αντιμετώπισης από τη μεριά του κράτους των αγωνιστών του ένοπλου αγώνα, με ειδικούς νόμους, ειδικά δικαστήρια που θύμιζαν στρατοδικεία και φυσικά τις εξοντωτικές ποινές, τα ειδικά κελιά – λευκά κελιά, ένα απάνθρωπο καθεστώς φυλάκισης σε μόνιμη απομόνωση.
Ο Σάββας, σήμερα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση υγείας, αλλά και συνθηκών κράτησης. Το υποτυπώδες νοσοκομείο των φυλακών που νοσηλεύεται τα τελευταία χρόνια, δεν παρέχει καμία φροντίδα κι έτσι η υγεία του επιβαρύνεται καθημερινά. Είναι ένας άνθρωπος καταδικασμένος σε αργό θάνατο, μέρα με τη μέρα.
Οι ιατρικές γνωματεύσεις, δείχνουν έναν άνθρωπο, ουσιαστικά τυφλό, με φλεβική ανεπάρκεια και επίδρασή της στα κάτω άκρα, σχεδόν κουφός, με σοβαρά νευρολογικά και αγγειακά προβλήματα, με ιστορικό άσθματος από παλιά, έχει επίσης υποστεί ακρωτηριασμό του δεξιού του χεριού και πλέον με πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας, διαγνωσμένη από δύο κρατικά νοσοκομεία, την οποία απέκτησε εξαιτίας της απάνθρωπης μεταχείρισης που είχε στη φυλακή.
Το ελληνικό κράτος καταδικάστηκε το 2010 ακόμη κι από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, εξαιτίας της ανεπαρκούς φροντίδας που επέδειξε στα ανυπέρβλητα προβλήματα υγείας του Σάββα Ξηρού, αλλά δεν άλλαξε τίποτε. Δεν επέτρεψε καν την νοσηλεία του σε δημόσιο νοσοκομείο, όπως είχαν εισηγηθεί ακόμη και ιατροδικαστές
Η συνέχιση της κράτησης του, μόνο ως δείγμα εκδικητικότητας του κράτους, απέναντι σε έναν εχθρό του μπορεί να εξηγηθεί. Προς έναν πολιτικό κρατούμενο κι αυτό γιατί η απόπειρα ηθικής και φυσικής εξόντωσης οποιουδήποτε αγωνιστή, λειτουργεί παραδειγματικά, επιδιώκοντας να εκφοβίσει και να αποθαρρύνει όσους επιλέγουν να αγωνιστούν και όσους το σκεφτούν, ιδιαίτερα στις σημερινές οξυμένες κοινωνικές συνθήκες.
Ας ορθώσουμε φραγμό στην εκδικητικότητα του κράτους, να σώσουμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια του φυλακισμένου αγωνιστή. Του αντάρτη πόλης Σάββα Ξηρού.
