Month: Φεβρουαρίου 2012

Φτώχεια/ανεργία/πείνα/ανασφάλεια/στάση πληρωμών/χρεωκοπία

Το λεξιλόγιο του φόβου για να αντικαταστήσει το παλιό, εκείνο της δανεικής ευδαιμονίας προκειμένου να μη συμβεί τίποτα να διατηρήσουν οι λίγοι τα οικονομικά και πολιτικά προνόμιά τους

Υπάρχει όμως και το λεξιλόγιο το δικό μας των καταπιεσμένων των ανθρώπων που αγωνίζονται, των από κάτω, που οι λέξεις τους έχουν νόημα μόνο όταν γίνονται πράξη

Ελευθερία/αξιοπρέπεια/αλληλεγγύη

Οργανώνοντας τις δικές μας δομές αλληλοβοήθειας δεν αφήνουμε κανέναν μόνο στα χέρια των αφεντικών της φτώχειας και των δεσμοφυλάκων για να αλλάξουν όλα για να συμβούν τα πάντα.

Σήμερα που η φτώχεια και η ανέχεια αφορούν όλο και περισσότερους, που οι άνθρωποι τρέφονται από τα σκουπίδια και κοιμούνται στα χαρτόκουτα, η μπίζνα της φιλανθρωπίας υπακούοντας στους κανόνες της αγοράς και το καθαρτήριο συνειδήσεων, που στήνεται γύρω από αυτή, έχουν πάρει μπρος για τα καλά. Μεγαλοεταιρίες, χριστιανικές ενορίες, φιλεύσπλαχνοι γόνοι πλουσίων οικογενειών, ΣΚΑΙ και αρχιεπισκοπή Α.Ε., όλους τους πήρε ο πόνος για τους πεινασμένους, τους διψασμένους, τους φυλακισμένους, τους άστεγους, τους άσιτους, για τους άρρωστους… ώστε να συγκαλύψουν όλους εκείνους που πραγματικά δημιουργούν αυτή την κατάσταση, για να κάνουν το «θύμα» να νοιώθει υποχρεωμένο απέναντι στο θύτη του. Δίνοντας κάτι από το περίσσευμα (ή και από το υστέρημα) για τον κόσμο που καλοπροαίρετα συμμετέχει στις στημένες κούρσες φιλανθρωπιών, πετυχαίνουν με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και τη συνείδηση ξεπλένουμε με την καλή πράξη του μήνα και περιθώριο δεν αφήνουμε για ερωτηματικά και σκέψεις σχετικά με την ουσία του προβλήματος και το πραγματικό ξεπέρασμά του.

Η φιλανθρωπία είναι ουσιαστικά το δεξί χέρι της δημοκρατίας. Χωρίς αυτήν η φυσιογνωμία της δημοκρατίας δεν θα διέφερε – έστω και φαινομενικά – σε τίποτε από τις πιο ισχυρές μορφές ολοκληρωτισμού.

Απέναντι λοιπόν στο ψευτοενδιαφέρον της εκκλησίας, απέναντι στις “ανθρωπιστικές εκστρατείες” για τους πρόσφυγες και τον άμαχο πληθυσμό, τους τηλεμαραθώνιους αγάπης, τα φιλανθρωπικά γκαλά, εμείς προτάσσουμε την αυτοοργάνωση δομών που στηρίζονται πάνω στις αξίες της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας, της χαριστικότητας. Κοινωνικές αξίες, που οι αγωνιστές σφυρηλατούν πάνω στα πτώματα της εξατομίκευσης, της μοιρολατρίας και του φόβου. Προτάσσουμε δηλαδή το συνολικό αγώνα για ζωή, όχι επιβίωση, και αξιοπρεπή διαβίωση όλων.

Η όξυνση της εκμετάλλευσης γιγαντώνεται στο περιβάλλον της φυλακής. Οι κρατούμενοι βιώνουν στο πετσί τους σε πολλαπλάσια ένταση τη διαδικασία ολοκληρωτισμού του κεφαλαίου. Οι περικοπές στην έτσι κι αλλιώς ανεπαρκή σίτισή τους, η ανυπαρξία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, οι άθλιες συνθήκες κράτησης και διαβίωσής τους, η υπαρξιακή υποτίμηση τους, το γεγονός ότι κρατούμενοι κοιμούνται στα πατώματα, τα ταβάνια που γκρεμίζονται στα κεφάλια τους, η έλλειψη ή η καθολική απουσία ζεστού νερού, οι απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής, η ανεπαρκής θέρμανση, αναπόφευκτα θα τους οδηγήσουν ξανά στις ταράτσες των φυλακών να αγωνίζονται για αξιοπρέπεια. Είναι το σημείο της οριστικής ρήξης με το παζάρεμα της αξιοπρέπειας για μια τηλεκάρτα, ένα ζεστό ρούχο το χειμώνα, μια θετική εισήγηση για άδεια εξόδου. Το σημείο, που το πάθος για την οριστική ελευθερία αναζητεί την οριστική έξοδο από το ψευτοενδιαφέρον, την λύπηση, την φιλανθρωπία, τα παρακαλετά, τις εκδουλεύσεις.

Γι αυτούς τους λόγους αποφασίσαμε κι εμείς ως ταμείο αλληλεγγύης και οικονομικής υποστήριξης στους φυλακισμένους αγωνιστές να συλλέξουμε ρουχισμό και είδη πρώτης ανάγκης και να τα διανείμουμε στους αξιοπρεπείς κρατούμενους των φυλακών της επικράτειας

Η αυτοοργάνωση ενάντια στην διαμεσολάβηση.

Η χαριστικότητα ενάντια στην ιδιοτέλεια.

Η αλληλοβοήθεια ενάντια στην εξατομίκευση.

Ο αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση και στη λύπηση ανθρώπου από άνθρωπο.

Μέχρι το γκρέμισμα όλων των φυλακών.

Οι κρατούμενοι ενημέρωσαν πως οι κυριότερες ανάγκες τους είναι οι σόμπες αλογόνου, είδη προσωπικής υγιεινής (εσώρουχα, κάλτσες, σερβιέτες, πάνες για μωρά μέχρι τριών ετών), κουβέρτες, σεντόνια, ζεστά ρούχα (χωρίς διπλή φόδρα και κουκούλα).

Ταμείο αλληλεγγύης και οικονομικής υποστήριξης φυλακισμένων αγωνιστών

Ο Βαγγέλης Καϊλογλου είναι ένας από τους 4 προφυλακισμένους για τα γεγονότα της 12 Φλεβάρη 2012. Όλοι τους κατηγορούνται, με βάση σαθρά στοιχεία, για απόπειρα βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης κατά συρροή και από κοινού σε βάρος αστυνομικών, διατάραξη κοινής ειρήνης, έκρηξη εκ της οποίας μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών βομβών, καθώς και για αντίσταση κατά της Αρχής.

Εκτός από τον ξυλοδαρμό που υπέστησαν κατά την σύλληψή τους, η ΕΛΑΣ σε συνεργασία με τις εισαγγελικές αρχές δημοσιοποίησε και φωτογραφίες τους ζητώντας πληροφορίες από πολίτες, μια κατασταλτική τακτική που εφαρμόζεται για πρώτη φορά σε διαδηλωτές.