Autor: tameio

Ενημέρωση σχετικά με την απεργία πείνας κρατουμένων στη Γερμανία και στην Ελβετία, σε αλληλεγγύη στους κρατουμένους στην Ελλάδα, κατόπιν μιας πρώτης ανακοίνωσης:

“Στις 8 Ιούλη το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ του νομοσχεδίου για τις φυλακές υψίστης ασφαλείας, ωστόσο η αντίσταση κατά του νέου συστήματος εγκλεισμού, και ιδίως ενάντια στις φυλακές τύπου Γ, δεν έχει τελειώσει… Οι φυλακές αυτές έχουν ομοιότητα με τις φυλακές τύπου F στην Τουρκία ή τις φυλακές μεγίστης ασφαλείας στη Γερμανία. Ύστερα από τη μαζικότατη απεργία πείνας κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές, μια τοποθέτηση υπέρ μιας απεργίας πείνας σε ένδειξη διεθνούς αλληλεγγύης προς την κινητοποίηση αυτήν έχει σταλεί σε διαφορετικές φυλακές στη Γερμανία, όμως η επικοινωνία μεταξύ των κρατουμένων, όπως και των αλληλέγγυων μαζί τους, παίρνει πολύ χρόνο.”

Στη Γερμανία συμμετέχουν στην απεργία πείνας ως ένδειξη αλληλεγγύης μέχρι τώρα ο Oliver Rast στη φυλακή Tegel στο Βερολίνο, ο Ahmet Yüskel, καθώς και ο Andreas Krebs. Από την Ελβετία συμμετέχει ο Marco Camenisch.

OAndreasKrebs, περίπου 40 ετών, είναι έγκλειστος εδώ και 16 χρόνια. Είναι ένας αγωνιζόμενος κρατούμενος κι έχει συμμετάσχει σε διάφορες απεργίες πείνας ενώ έχει προσπαθήσει να δραπετεύσει δυο φορές. Στη φυλακή του Aschaffenburg όπου κρατείται κατάφερε να κινητοποιήσει άλλους 20 κρατούμενους στην απεργία πείνας-αλληλεγγύης, κι έχει γράψει για το ζήτημα και σε άλλους φυλακισμένους σε δυο άλλες φυλακές.

Ο Ahmet Düzgün Yüskel εξαιτίας της νομικής δραστηριοποίησής του στην Τουρκία για τους πολιτικούς κρατούμενους αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα και συνελήφθη το 2007 στη Γερμανία κατηγορούμενος με τον 129b. Προφυλακίστηκε στο Stammheim στη Στουτγάρδη όπου και καταδικάστηκε. Μετά την έκτιση της ποινής του είχε απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Παρόλα αυτά διέφυγε και συνελήφθη στην Ελλάδα, από όπου και εκδόθηκε πάλι πίσω στη Γερμανία το Μάιο. Τώρα κρατείται στο Düsseldorf.

Ο σύντροφος Thomas Meyer-Falk, που είναι έγκλειστος από το 1996 και τώρα πια υπό κράτηση ασφαλείας στο Φράιμπουργκ, έχει συντάξει ένα μήνυμα αλληλεγγύης για την απεργία πείνας και θα συμμετάσχει κι αυτός.

Ο Marco Camenisch, αναρχικός αγωνιστής ήδη πάνω από 20 χρόνια έγκλειστος (τώρα βρίσκεται στη φυλακή Bostadel στο Menzingen της Ελβετίας).

Οι διευθύνσεις των συντρόφων για επικοινωνία:

Oliver Rast

JVA Tegel

Seidelstrasse 39

13507 Berlin

www.soligruppe.blogspot.eu

Thomas Meyer-Falk

JVA c/ο Sicherungsverwahrung

Hermann Herder Strasse 8

79104 Freiburg

www.freedom-for-thomas.de

Andreas Krebs

Buchnummer 488/2013

Abteilung co, Haftraum 16

c/o JVA Landshut

Berggrub 55

84036 Landshut

Ahmet Düzgün Yüksel

Oberhausener Strasse 30

D 40472

JVA Düsseldorf

Marco Camenisch

Postfach 3143

CH-8105 Regensdorf

Switzerland

Καμπάνια ενάντια στο νομοσχέδιο για τη δημιουργία φυλακών υπερ-υψίστης ασφαλείας από 13.6 ως 22.6.14

Μετά από επικοινωνία που είχαν κρατούμενοι από Ελλάδα με τη Διεθνή Κόκκινη Βοήθεια στην Ελβετία, η τελευταία ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα κι έτσι διοργανώθηκε μία πολυήμερη καμπάνια αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης ενάντια στο νομοσχέδιο για τις φυλακές υπερ-υψίστης ασφαλείας. Σε συνεργασία με τη Διεθνή Κόκκινη Βοήθεια πολλοί χώροι σε διάφορες πόλεις ανέλαβαν τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης με αυτή τη θεματική.

Ιταλία

13.6.14 Η εκδήλωση έγινε στο Ροβερέτο, είχε αρκετή συμμετοχή, μάλιστα μαγνητοφωνήθηκε με σκοπό να μεταδοθεί σε τρεις ελεύθερους ραδιοφωνικούς σταθμούς στην Ιταλία. Δόθηκε επίσης μια ακόμη συνέντευξη για τον ελεύθερο ραδιοφωνικό σταθμό του Μιλάνου.

Ελβετία

15.6.14 Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στη Ζυρίχη και μαγνητοφωνήθηκε επίσης με σκοπό να μεταδοθεί από τον επίσης ελεύθερο ραδιοσταθμό της πόλης (RadioLora). Επιπλέον μαζεύτηκε υλικό, ώστε να γίνει μια ακόμη εκδήλωση-προβολή του ντοκιμαντέρ CriesinBetonαπό την AKAKRAKBERLIN (αναφορά στις εξεγέρσεις στις ελληνικές φυλακές, 2007), η οποία και πραγματοποιήθηκε στις 19.6.14. Ακόμη, στις 6.7.14 δόθηκε μια συνέντευξη σχετικά με τις εξελίξεις στις φυλακές αλλά και την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις ειδικές συνθήκες κράτησης στο RadioLora.

Γερμανία 17.6.14 Στουτγάρδη, 19.6.14 Δρέσδη, 20.6.14 Μαγδεμβούργο, 21.6.14 Βερολίνο, 22.6.14 Αμβούργο- εκδηλώσεις και μαγνητοφώνησή τους με σκοπό να παιχτούν στους εκάστοτε ραδιοφωνικούς σταθμούς. Επίσης δόθηκαν δύο περαιτέρω συνεντεύξεις για τον ελεύθερο ραδιοφωνικό σταθμό του Αμβούργου και ακολούθησε ακόμη μία την 1.7.14 . Σε όλες τις πόλεις έγιναν εκδηλώσεις ή δράσεις σε αλληλεγγύη με τους κρατούμενους στις 19.6 που ήταν και το διεθνές κάλεσμα σε αλληλεγγύη με τον αγώνα των κρατουμένων εδώ στην Ελλάδα.

Στη διάρκεια όλης αυτής της διαδρομής μοιράζονταν στα γερμανικά, αγγλικά και ιταλικά ή και τουρκικά το κείμενο-κάλεσμα του ταμείου για ημέρα διεθνούς δράσης (19.6) ενάντια στο νομοσχέδιο για τη δημιουργία των νέων φυλακών αλλά και των αντίστοιχων συνελεύσεων, μεταφράζονταν και μοιράζονταν κείμενα και ανακοινώσεις όλων των κρατουμένων και γίνονταν διαρκής ενημέρωση για τα τρέχοντα νέα από τις φυλακές. Παράλληλα δημιουργήθηκαν δίαυλοι επικοινωνίας και διαρκούς ενημέρωσης. Επίσης, μέσω των δικτύων της Διεθνούς Κόκκινης Βοήθειας (RHI), της Kόκκινης Bοήθειας στη Γερμανία (RoteHilfe), των ατόμων που κινούν την Καμπάνια ενάντια στο Νόμο 129 (Α και Β -αντίστοιχος του 187α εδώ) και των στεκιών που συμμετείχαν οι ενημερώσεις αυτές φτάνουν και στους κρατούμενους στη Γερμανία. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα ήδη έχουν στείλει την αλληλεγγύη τους και τη συμπαράστασή τους ενώ πιο συγκεκριμένα οι φυλακισμένοι αγωνιστές MarcoCamenisch (κρατούμενος στην Ελβετία), OliverRastκαι AndreasKrebs(έγκλειστοι στη Γερμανία) έχουν στείλει συντροφικούς χαιρετισμούς στις εκδηλώσεις για τους αγωνιζόμενους κρατούμενους στην Ελλάδα και μιλούν για προσπάθεια οργάνωσης μιας απεργίας πείνας στις φυλακές όπου κρατούνται σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους απεργούς πείνας εδώ. Κάτι που καθώς φαίνεται υλοποιήθηκε μιας και καλούν τελικά από τις 18 ως και τις 20 Ιούλη σε απεργία πείνας, στην οποία συμμετέχουν κρατούμενοι σε Γερμανία κι Ελβετία (αναλυτική ενημέρωση εδώ).

Από όλες τις πόλεις και από όλον τον κόσμο που στήριξε τις εκδηλώσεις εκφράζεται με κάθε τρόπο η αλληλεγγύη*. Το ενδιαφέρον τους είναι στραμμένο κι εδώ. Εδώ, που υπάρχουν ακόμη οξυμένες αντιστάσεις, που ακόμη υπάρχει κόσμος να αγωνίζεται ενάντια στο υπάρχον.

Ο αγώνας συνεχίζεται με κάθε μέσο…

                                                                       …ως το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Δεν είμαστε όλοι· λείπουν οι φυλακισμένοι αγωνιστές κι οι αγωνιζόμενοι κρατούμενοι

*Σε διάφορες πόλεις π.χ. Αμβούργο, Ζυρίχη, Μασσαλία, Λονδίνο, Δρέσδη, Βρυξέλλες κρεμάστηκαν πανό με συνθήματα αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων κι ενάντια στο νομοσχέδιο αλλά συχνά γράφτηκαν και συνθήματα σε κεντρικούς δρόμους στις πόλεις αυτές.

Στο Βερολίνο (2.7) η ομάδα «Subversiveofnihilisticact»ανέλαβε την ευθύνη για τον εμπρησμό του αυτοκινήτου του Έλληνα πρόξενου.

Στη Νέα Υόρκη (3.7.14) έγινε συγκέντρωση έξω από την ελληνική πρεσβεία αφού μπλοκάρανε την είσοδο, όπου κρεμάστηκε πανό και μοιράστηκαν κείμενα.

Στο Zug στην Ελβετία (13.7.14) πραγματοποιήθηκε εμπρηστική επίθεση στην έδρα της εταιρίας CocaColaHellenicBottlingCompany (HBC). Η ανάληψη ευθύνης έχει υπογραφή «Für eine revolutionäre Perspektive» .

Αυτό το γράμμα είναι μια προσωπική εικόνα προς το κράτος δικαίου,όπως το ονομάζει σήμερα το ίδιο το καθεστωτικό κράτος που μας κυβερνά,όσο αφορά τις φυλακές και το νέο νομοσχέδιο “Επιχειρήσεις Γκουανταναμο”ή επαναφορά θανατικής ποινής θα το έλεγα εγώ. Καταρχήν θέλω να ευχαριστήσω όλους τους αλληλέγγυους εκτός των τειχών που με πορείες,συγκεντρώσεις,παρεμβάσεις,μικροφωνικές κ.α μας συμπαραστάθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο,που αυτό σημαίνει για εμάς τους έγκλειστους πως δεν είμαστε μονοί μας και ότι η φωνή μας βγαίνει έξω από τα δέσμια υψωμένα τείχη των φυλακών. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συγκρατούμενους μου που στέκονται πάντα παρών σε όλες τις κινητοποιήσεις που γίνονται εντός των τειχών πάντα με αξιοπρέπεια και ενωμένοι σαν μια γροθιά. Ελπίζω αυτό να συνεχιστεί έως την λευτεριά όλων μας και το γκρέμισμα μέχρι και της τελευταίας φυλακής Μια δυνατή αγκαλιά λοιπόν σε όλους αυτούς,μια υψωμένη γροθιά και αγάντα φίλοι μου. Τώρα θα πάω στο επίκαιρο αυτό γεγονός Γ‘ τύπου υψίστης ασφαλείας. Ο θάνατος δεν είναι το μόνο τέλος της ζωής του ανθρώπου και δεν είναι μόνο ιδιωτική υπόθεση εφόσον ο άνθρωπος είναι μέλος μιας οργανωμένης και πολιτικοποιημένης κοινωνίας. Όπως η ζωή έτσι και ο θάνατος έχει χρησιμοποιηθεί ανά τους αιώνες θετικά ή αρνητικά από τους κυβερνώντες αλλά και στις 2 περιπτώσεις ένας είναι ο βασικός στόχος,η διατήρηση της εξουσίας. Στην Ελλάδα η θανατική ποινή καταργήθηκε το 1993 όμως σήμερα,21 χρόνια μετά,την επαναφέρουν με τις φυλακές υψίστης ασφαλείας Γ’τύπου. Καλά τώρα παν καλά αυτοί,πως περιμένουν να βγει από εκεί κάποιος; Πάντως σίγουρα συναισθηματικά νεκρός ίσως ερείπιο σωματικά και κατεστραμμένος ολοκληρωτικά ή και πιο τρελαμένος. Γι αυτό έγινε παραπάνω η αναφορά μου στον θάνατο. Τώρα μετά από αυτήν την απεργία πείνας που για μένα ήταν η μεγαλύτερη που έχω συμμετάσχει με 4.500 χιλιάδες συγκρατούμενους μου στα 15 και έτη που έχω εκτίσει έως τώρα είδα την πραγματική αλήθεια όσων συμβαίνουν από μεριά πολιτικής- κυβέρνησης- ΜΜΕ κ.α. Το συμπέρασμα μου λοιπόν είναι ότι όταν η πολιτική της χώρας γίνεται μια κεκαλυμμένη θανατοπολιτική , μια πολιτική εξόντωσης των ασθενέστερων( οποιασδήποτε φυλής- οποιουδήποτε ποινικού μητρώου) τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο κράτος της Ελλάδας. Ελπίζω και πιστεύω λοιπόν ότι οι πράξεις μας πρέπει αν γενικευτούν και να καταλήξουν σε κάποια μαζική εξέγερση. Πιστεύω σήμερα λοιπόν ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για κάποιον απ’το να βρεθεί στους δρόμους,να σηκώσει το πρώτο ξύλο,την πέτρα,την μολότοφ, να περιτριγυρίζεται από το πλήθος,να αγκαλιάζεται και να αφομοιώνεται απ’αυτό. Να νιώθει κάποιος ότι είναι κύτταρο μιας τεράστιας γροθιάς που κάνει τους μπάτσους να το βάζουν στα πόδια. Όπως είπε και ο Στέργιος Κατσαρός είναι κάτι σαν ερωτικός οργασμός. Μόνο όποιος δεν έχει ερωτευτεί πραγματικά δεν μπορεί αν νιώσει αυτή την υπέρτατη έκρηξη ευτυχίας.

Αυτά από μένα αδέρφια.Σας στέλνω μια ζεστή αγκαλιά,μια υψωμένη γροθιά και μια υπόσχεση. Ότι είμαι και θα είμαι παρών. Βαστά τε Αδέρφια- Αγάντα.

 

 

Μιχάλης Ραμαδάνογλου