Η πλέον ακροδεξιά κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, εκφραστής του δόγματος “νόμος και τάξη”, με άξιο συνοδοιπόρο τη γκεμπελίστικου τύπου μιντιακή προπαγάνδα, επιχειρεί την αναδιάταξη και αυστηροποίηση της καταστολής σε κάθε της έκφανση (αστυνομική-δικαστική-ποινική-σωφρονιστική). Τρομονόμοι, ιδιώνυμα, κουκουλονόμοι, αυστηροποίηση των ποινών, αύξηση των εγκλεισμών και των προφυλακίσεων, κορυφώνονται με το νέο κατασταλτικό νομοσχέδιο που προβλέπει την ίδρυση φυλακών απομόνωσης και στοχεύει στην εξόντωση των φυλακισμένων αγωνιστών και αγωνιζόμενων κρατούμενων. Η επέκταση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και στις φυλακές, με τη σχεδιαζόμενη αναδιάρθρωσή τους και την αυταρχικοποίηση του πλαισίου λειτουργίας τους, αποτελεί ένα ακόμα βήμα της κατασταλτικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυριαρχία σε ολόκληρο το κοινωνικό πεδίο.
Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η εσωτερική διαβάθμιση των καταστημάτων κράτησης σε κλιμακούμενα επίπεδα πειθαρχικού ελέγχου και τιμωρίας. Οι φυλακές θα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, με το ανάλογο καθεστώς κράτησης: στις ήδη υπάρχουσες πτέρυγες τύπου Β θα προστεθούν οι τύπου Α, που θα στεγάσουν τους χρεοφειλέτες και άλλα οικονομικού τύπου αδικήματα (συμπεριλαμβανομένων και των αδικημάτων που διαπράττουν οι εκπρόσωποι της οικονομικής και πολιτικής ελίτ) και οι τύπου Γ, που θα αποτελέσουν τις σύγχρονες πειθαρχικές φυλακές. Έτσι, ενώ για τους κρατούμενους που κρίνονται ως επικίνδυνοι επιφυλάσσεται ένα καθεστώς εξαίρεσης με την υπερκατασταλτική διαχείρισή τους στις πτέρυγες τύπου Γ.
Ως επικίνδυνοι κρατούμενοι ορίζονται τόσο οι πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος και τα μέλη των ενόπλων οργανώσεων, όσο και τα μέλη του λεγόμενου “οργανωμένου εγκλήματος” και οι απείθαρχοι κρατούμενοι (όσοι δηλαδή συμμετέχουν σε στάσεις και εξεγέρσεις ή έχουν τιμωρηθεί πειθαρχικά για άσκηση λεκτικής ή φυσικής βίας ενάντια στους ανθρωποφύλακες). Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά μονιμοποιείται και θεσμοθετείται ένα καθεστώς αυθαιρεσίας, με τους κρατούμενους που δε σκύβουν το κεφάλι στον “σωφρονιστικό” αυταρχισμό να βρίσκονται σε συνθήκη μόνιμης ομηρίας και απειλής μεταγωγής. Μέσα στο ίδιο καθεστώς θεσμοποιημένης αυθαιρεσίας ανήκει και η δυνατότητα της εκάστοτε διεύθυνσης (που θα αποτελείται κατ’ εξαίρεση από συνταξιούχους δικαστικούς και αξιωματικούς της αστυνομίας) να προχωρά κατά το δοκούν σε περιστολή στον προαυλισμό, τις τηλεφωνικές επικοινωνίες και τα επισκεπτήρια συγγενών των “επικίνδυνων” φυλακισμένων, εφαρμόζοντας έναν ειδικό εσωτερικό κανονισμό- λάστιχο. Επιπλέον, προβλέπεται η έκτιση ολόκληρης της ποινής, χωρίς να συνυπολογίζονται τα κεκτημένα “ευεργετήματα”, όπως μεροκάματα ή αναστολή ποινής και ορίζεται ως ελάχιστος χρόνος παραμονής τα 10 έτη.
Με αυτόν τον τρόπο χτίζεται μια φυλακή μέσα στη φυλακή, με τη διαρκή εποπτεία και τον σύγχρονο πανοπτικό υπερέλεγχο να συνδυάζονται με την αισθητηριακή αποστέρηση, το βασανιστήριο της απομόνωσης και την πλήρη εξατομίκευση. Μέσα στα πλαίσια της εξατομίκευσης έρχεται και η πλήρης επιβράβευση του χαφιεδισμού, που σαν καρότο θα εναλλάσσεται με το κατασταλτικό μαστίγιο. Συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο προβλέπει μια σειρά ευεργετικών ρυθμίσεων, που ενδέχεται να φτάνουν μέχρι και την αποφυλάκιση (ανεξαρτήτως βαρύτητας αδικήματος), για όσους κρατούμενους βοηθούν στην εξάρθρωση των ενόπλων οργανώσεων.
Το πλέον ενδεικτικό των προθέσεων της ακροδεξιάς κυβέρνησης, όμως, είναι η ανάθεση της εξωτερικής φύλαξης (και μέρους της εσωτερικής) σε ειδικά στρατιωτικοποιημένα τμήματα της ΕΛΑΣ, που συνοδεύεται με την ελαστικοποίηση των όρων χρήσης πυροβόλου όπλου.
Είναι σαφές το ολοκληρωτικό πνεύμα αυτού του νομοσχεδίου και ξεκάθαρα τα μηνύματά του. Εκδίκηση στην ποινική διαδικασία, πλήρης απομόνωση και εξόντωση εκείνων που αγωνίζονταν εκτός των τειχών κι εκείνων που “στασιάζουν” εντός. Και μόνο η πιθανότητα κράτησης σε φυλακή τύπου Γ για 10 χρόνια, με ειδικές συνθήκες εγκλεισμού, επιδιώκει να λειτουργήσει ως φόβητρο και άρα αποτρεπτικά σε όποια μορφή αντίστασης στην αυθαιρεσία της σωφρονιστικής εξουσίας, θέλει να βάλει στον πάγο κινητοποιήσεις αγώνα μέσα στις φυλακές αναστέλλοντας κάθε πιθανότητα εξέγερσης και τελικά να παρασύρει προς την αυστηροποίηση όλου του τύπου τις φυλακές, δίνοντας παράλληλα κι ένα παράδειγμα σωφρονισμού με αποδέκτη ολόκληρη την κοινωνία. Ουσιαστικά το κράτος διεκδικεί το μονοπώλιο στη βία ΚΑΙ στο πεδίο του σωφρονισμού, όπως κάνει και στο ευρύτερο κοινωνικό πεδίο.
Στην Ελλάδα, από τη μεταπολίτευση και μετά, παράλληλα με τους αγώνες και την κινηματική δραστηριότητα στο κοινωνικό πεδίο, υπήρχαν συνεχείς αγώνες, εξεγέρσεις και αποδράσεις στις φυλακές. Αγώνες που είχαν σα σημείο εκκίνησης τις άθλιες συνθήκες κράτησης, ξεφεύγαν όμως συχνά από τα αιτηματικά πλαίσια και αποζητούσαν την ολοκληρωτική καταστροφή των φυλακών. Χαρακτηριστικές στιγμές αντίστασης είναι οι εξεγέρσεις που ξέσπασαν στις φυλακές της Κέρκυρας το 1985, της Αλικαρνασσού το 1991, του Κορυδαλλού το 1995, του Μαλανδρίνου το 2007, όπως επίσης οι πολυάριθμες απεργίες πείνας (όπως η μαζική απεργία χιλιάδων κρατουμένων τον Νοέμβρη του 2008) και οι μαζικές ή ατομικές αποδράσεις που πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες.
Τέλος, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η αυστηροποίηση του σωφρονιστικού συστήματος ακολουθεί κατά πόδας το καθεστώς εξαίρεσης που βιώνουν εδώ και λίγα χρόνια οι έγκλειστοι μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι μετανάστες στοχοποιούνται εδώ και χρόνια ως «εσωτερικός εχθρός» και ταυτόχρονα ως “εισβολείς”. Τόσο η θέσπιση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, σε συνδυασμό με τον πιο σκληρό έλεγχο των συνόρων και τη θεσμοθέτηση της επ’ αόριστον κράτησης, όσο και οι φυλακές υπερ-υψίστης ασφαλείας, ανήκουν σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό διαχείρισης του περισσευούμενου πληθυσμού και πειθάρχησης των καταπιεσμένων. Η νεοφιλελεύθερη επίθεση του κεφαλαίου προϋποθέτει την ύπαρξη ενός υπερτροφικού κατασταλτικού κράτους, που θα τσακίζει παραδειγματικά κάθε έκφανση κοινωνικής ανυπακοής και απειθαρχίας.
Σαν ταμείο αλληλεγγύης στεκόμαστε εξ’ ορισμού δίπλα σε κάθε αγωνιζόμενο, κρατούμενο ή μη. Το να παλέψουμε ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί έναν σταθμό του αγώνα για την ολοκληρωτική καταστροφή κάθε κελιού και κάθε τόπου εγκλεισμού.
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ, ΟΡΑΤΑ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΑ
Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών