Γράμμα του Στέφανου Αμίλητου από τις φυλακές Κορυδαλλού, 12/06/2013

12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΣΚΥΛΙΑ, ΦΥΛΑΤΕ ΤΑ AΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΣ

Το βράδυ της Παρασκευής 19 Απρίλη στα Εξάρχεια κάποιοι αποφασίζουν να δείξουν έμπρακτα στους Ματατζήδες πως είναι ανεπιθύμητοι στην περιοχή. Ακολουθούν συγκρούσεις, δακρυγόνα, ανθρωποκυνηγητό. Αφήνω την παρέα μου στο καφενείο που καθόμαστε και κατευθύνομαι προς την οδό Τζαβέλλα, να πάρω τη μηχανή που μου έχει δανείσει φίλος. Εκεί μου την πέφτουν Δελτάδες, οι σύγχρονοι δηλαδή Μπουραντάδες που μοναδικό καθήκον έχουν τη στοχοποίηση και εξόντωση αντιφρονούντων ή και απλώς όποιων η φυσιογνωμία δεν συμφωνεί με τα γούστα τους. Πρόκειται λένε για προσαγωγή ώστε να γίνει εξακρίβωση στοιχείων.

Στη ΓΑΔΑ το τροπάριο αλλάζει. Η προσαγωγή στο σωρό μετατρέπεται σε σύλληψη και εμφανίζονται ως στοιχεία ένα γάντι, ένα περιλαίμιο και ένας αναπτήρας που δήθεν βρέθηκαν στην κατοχή μου αν και η έκθεση σύλληψης δεν τα αναφέρει πουθενά. Στη συνέχεια μαθαίνω πως υπάρχουν και μάρτυρες (όλοι Δελτάδες) που σε πανομοιότυπες καταθέσεις λένε πως με αναγνωρίζουν καθώς ενώ μας χώριζε μεγάλη απόσταση εγώ (αλλά αρκετά πιο ψηλός και με διαφορετικά μαλλιά) με …καλυμμένο το πρόσωπο τους απειλούσα κουνώντας «περιπαικτικά» μια αναμμένη μολότοφ στο χέρι.

Η συνέχεια αναμενόμενη. Προφυλάκιση παρότι, όπως με σαφήνεια ορίζουν οι νόμοι τους, δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις ώστε να επιβληθεί αυτό το έσχατο μέτρο του εγκλεισμού. Αυτά βέβαια είναι λίγο-πολύ γνωστά, καθώς δεν είμαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία περίπτωση που οι δικαστές θα κουρελιάσουν τους νόμους τους οποίους υποτίθεται τιμούν για να καταδικάσουν κάποιον από εμάς, κάποιον προλετάριο, κάποιον από τους «από κάτω» αυτού του κόσμου.

Περιμένοντας δυο μήνες τώρα να δω πότε και εάν σκοπεύουν να με αποφυλακίσουν, δεδομένης και της προσπάθειας ενοχοποίησής μου μέσω μιας αμφιλεγόμενης έκθεσης DNA, καταλαβαίνω πως τα σκυλιά της Εξουσίας έχουν δίκιο: ναι μεν δεν «συντρέχουν» οι νομικές προϋποθέσεις για τη σύλληψη και προφυλάκισή μου, αλλά «συντρέχουν» άλλες, πιο σημαντικές. Η καταδίκη μου ως καταληψίας του Πολυτεχνείου 1995, η συμμετοχή μου σε συλλογικούς ακηδεμόνευτους αγώνες κι εγχειρήματα, η αλληλεγγύη μου σε όσους μέσα από δρόμους, γήπεδα, καταλήψεις, εργοτάξια, δικαστήρια βροντοφωνάζουν «Πίσω ρουφιάνοι, εμπρός σύντροφοι», σε όσους αμφισβητούν το κρατικό μονοπώλιο της βίας, σε όσους δεν συναινούν τελικά στην εξόντωσή τους για να στοιβάζουν κέρδη οι ντόπιες και υπερεθνικές ελίτ…

Ένοχος χωρίς να έχω δικαστεί, ένοχος με βάση καταθέσεις καρμπόν της φασιστικής εγκληματικής συμμορίας με το όνομα Δέλτα πλέον και όχι Oμάδα Χι, καθώς όποιος δεν υποτάσσεται σε κράτος, αφεντικά και τους φασίστες τους, δεν μπορεί παρά στα μάτια και τα αυτιά όσων μας καταπιέζουν και προσπαθούν μάταια να μας συνθλίψουν να φαντάζει ένοχος, εσωτερικός εχθρός ή, απλώς, περιττός και ιδανικός για «αποθήκευση» σε κάποιο από τα μπουντρούμια τους. Ένοχος γιατί κι εγώ, όπως κι άλλοι πολλοί και πολλές στα Εξάρχεια, δεν πίναμε πάντα απλώς το κρασί μας στα μαγαζιά της Πλατείας, αλλά με ξεσκέπαστο το πρόσωπο και σε απόσταση αναπνοής φωνάξαμε σε πολλές περιπτώσεις σε όσους τσάκιζαν κεφάλια και αξιοπρέπεια εξεγερμένων και απλών περαστικών: ΣΚΥΛΙΑ, ΦΥΛΑΤΕ ΤΑ AΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΣ!

Στέφανος Αμίλητος

Α’ Πτέρυγα Φυλακών Κορυδαλλού

Y.Γ. Αλληλεγγύη στους συντρόφους Κώστα Σακκά, που πραγματοποιεί απεργία πείνας από 4/6, και Γεράσιμο Τσάκαλο, οι οποίοι βρίσκονται 30 μήνες προφυλακισμένοι στα μπουντρούμια της Δημοκρατίας.

Γράμμα του Στέφανου Αμίλητου που διαβάστηκε στις 9 Μάη 2014 στην εκδήλωση του Ταμείου στην ΑΣΟΕΕ